United States or Burkina Faso ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Die fiksche oude man!" zegt Hardenborg: "Helmond zal zeer bedroefd zijn. Hij hield veel van den generaal." "O ja.... tenminste...." zegt Eva. En dan; ze wil nu toch zeggen dat de luitenant haar verkeerd heeft begrepen.

Mijnheer Kippelaan had nota bene verteld dat jij geld van dien Kartenglimp zoudt geleend hebben. Verbeeld je!" Helmond komt schielijk overeind: "Ik! Is ie gek?.... En wie heeft je dat gezegd?" "Och dat kwam zoo toevallig, al lachend. Hardenborg proestte het uit.

Het spijt haar dat zij onwillekeurig mijnheer Hardenborg in een dwaling en Helmond aan 't schrikken heeft gebracht. Maar Helmond zelf zou het immers beter weten, want, zij kan het hem aanzien dat hij al te goedaardig er weer is heen geweest, en er waarschijnlijk zeer onaangename oogenblikken heeft doorgebracht. En ja, Helmond wist het beter.... Althans....? Maar hij moet zich nu goedhouden.

Wie voorts van vriend of vijand in Romphuizen nog iets meer zou willen vernemen; van den man die door een schot los kruit aan zijn eind kwam; of van de huwelijksplannen van den jongen Hardenborg; of van de gronden misschien waarop het engagement van den apotheker Van Hake met Louise Armelo rust; die zal zeker het best doen om zich in persoon te vervoegen bij den heer Jules Janin Kippelaan.

't Verwonderde Eva dat de jonge Hardenborg, nadat hij over Helmonds afwezigheid zijn leedwezen had te kennen gegeven, zoo afgemeten was. Met geen enkel woord herdenkt hij de partij, die toch waarlijk niet voor het feest op De Poel heeft ondergedaan. Maar, hoe kon ze 't een oogenblik vergeten: 't zou niet kiesch zijn indien hij ervan sprak.

"'t Zou niet kwaad zijn menheer Debecque o, 't is waar, menheer Hardenborg als er nooit op een andere manier met kruit werd gewerkt;" zegt freule Marie Narwal, die toevallig weer naast Archibald stond. "Dus zoudt u mij met de heele militaire macht zoo maar zonder complimenten op straat willen zetten? Foei foei freule Marie."

De zaak is, naar men zegt, om familieredenen geheim gehouden en gesust, maar je begrijpt dat de hoofdfeiten toch moesten uitlekken." "Hardenborg, neem me niet kwalijk, 't is niet rechtvaardig om iemand zonder bewijs te veroordeelen. De gelijkenis tusschen twee personen is niet voldoende om de laagheden van den een op rekening van den ander te stellen. Kartenglimp is...."

Ha, begrijpt de laffe domoor dan niet dat Archibald Hardenborg terstond heeft doorzien van wien het ongeteekend schrijven kwam, 'twelk men bij de familie Narwal, als waarschuwing tegen den "tot over de ooren in de schuld stekenden Helmond", had ontvangen? Moest hij zóó woord houden die zwarte blanke, en inweerwil van de ontvangen krasse waarschuwing!

"Au fond commun;" stemt Rosa. Hardenborg werd zeer warm van binnen, Harmonie! Mooie muziek! Hij sloot die beide, hem anders heelemaal onbekende armpjes wat vaster, vooral dat armpje links aan de zij van het hart; niewaar, 't pad werd zoo smal, en.... 't Was nu jammer dat die kleine van De Zonsberg er niet bij was.

Nee majoor, pardon, dat is van middag al meer gebeurd, een Debecque ben ik niet. Mama heeft me lager bij den weg gehouden. Mijn vader heette Hardenborg, om je te dienen. U bent ook in Indië geweest niewaar?"