United States or Solomon Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Helmond heeft niet mee willen rijden, 't Was hem niet mogelijk geweest om in de nauwe vigilante te stappen, en zich te zetten naast dien man met zijn grooten diamanten ring aan den vinger. Lucht moet hij hebben al zij het een mistige lucht; en ruimte, ruimte! al wordt de blik door dien mist ook beperkt.
Stil ouwe kameraad.... daar ligt weer iets onder de tafel. Stil! "Nee niemendal Helmond, dankje.... ik dacht dat daar tóch iets lag, maar 't is niets, niemendal."
"Nog ééns, genoeg August! Ik wil mijn kalmte niet verliezen. Stel je gerust: Jacoba zal genezen ook zonder je meewerking." "Hoe! zou ik dan niet willen meewerken om Coba...." "Wij zullen in geen herhaling treden Helmond. Ons gesprek heeft me meer gekost dan je vermoedt. Ik wilde...." Er wordt vrij luide op de deur geklopt. "Wie daar?" roept Van Barneveld.
't Is aan de klompen, die dikwijls in de straat voor het drempeltje staan, zeer duidelijk te zien dat het doktershuis de zijdeur wel noodig had. Helmond is van de straatzijde in zijn woning gekomen, en treedt aanstonds rechts de kleine apotheekkamer binnen. "Is er niets geweest Thomas?" zegt Helmond tot een jonkman met blonde haren, die achter de toonbank aan 't vouwen van poeders is.
"Laat het dan zoo blijven, beste kind; wat doet het er toe." "Nee lieveling, het doet er zeker niet toe, maar me dunkt, je zult toch ook bekennen dat het oude rooje karpet, waar letterlijk Jan en alleman op trouwt, geen kleed is voor dokter Helmond; een eigen neef van den generaal!
Een laatste overwinning heeft er plaats; en dan, dan vat ze eensklaps de oude dame, die Eva met blijde verbazing beschouwt, vertrouwelijk bij de hand, en zegt: "Als ik een hard woord heb gesproken, lieve mevrouw, och wil het mij dan vergeven; u waart zoo goed en hebt alweer zooveel moeite gedaan. Och, ik was ondankbaar...." "Spreek zoo niet.... mevrouw Helmond. Ik gevoel...." "Zeg dan Eva, Eva!
Bij de minste epidemie zat je dan in 't nauw en terwijl het in de eerste plaats nog niet bewezen is dat iemand die aanleg voor beroertes heeft er een zal krijgen, zoo kan men bovendien tegen dien vijand een beetje op zijn hoede zijn, al moge een voorloopige bestrijding dan onvoorzichtig wezen. "Matig versterken," heeft Helmond gezegd.
August had weer hoofdpijn toen de vroolijke prater met de zekerheid dat Helmond en zijn prachtig vrouwtje het feest zouden bijwonen in gestrekten draf het marktplein over en naar huis reed. Eva vond het waarlijk een alleraardigst mensch, en August moest nu ineens niet zoo ijselijk ernstig kijken.
't Is al één geslagen; je weet men wacht me in de stad, en om halfdrie komt het rijtuig van Debecque. Circa vier uur hoop ik weer thuis te zijn, en we kunnen dan 't chapitre vervolgen; nu, bonjour kind!" Haastig heeft Helmond haar omhelsd, en gaat dan snel naar de deur. Maar neen, zóó kan Eva hem niet zien vertrekken.
"'t Is zeker omdat 't zoo regent;" meent Helmond tamelijk naïef, en is door Eva's opmerking in deze oogenblikken van agitatie, zeer tegen zijn gewoonte, een weinig van zijn stuk gebracht. "Ja maar daar bedanken we voor. Ik vind het heel lief dat oom een rijtuig zendt, maar de gewone vigilante! terwijl hier zelfs iedereen "met de koets" trouwt.
Woord Van De Dag