Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 20 juli 2025


En, bijna overluid zegt Eva, met de oogen in de richting der deur door welke mevrouw Van Hake zooeven de kamer verliet: Goed schepsel, arme sukkel, je had met je ananas-aardbeien op geen beter moment voor den dag kunnen komen. We zijn vriendinnen hoor, vriendinnen voor altijd! En dan, met een blik op de mooie vruchten: Maar mijnheer Helmond zal van avond geen aardbeien eten.

Ja, goeden nacht!" Eva Helmond had er voor gezorgd dat haar feest niet voor het feest der Debecque's zou onderdoen. Indien zij 't alles op den lieven August had laten aankomen ja dán; maar, zij heeft gezorgd; in stilte. Men moest met iemand als Helmond uit de school van "een gulden heeft tweehonderd halve centen" niet al te veel redeneeren; men kwam dan aan geen eind.

"Mevrouw Van Hake is nimmer in mijn dienst geweest!" zegt Helmond half verdrietig: "en, als dat ooit door iemand als zoodanig is beschouwd, dan wordt het hoog tijd dat daar een eind aan komt. Vergeef me lieve mevrouw, dat ik een oogenblik wat knorrig werd, maar ik acht u te hoog dan dat ik u zóó over u zelve kan hooren spreken.

In droeve gedachten verloren, haastig de stoep aftredend, heeft hij in den valen mist ternauwernood het rijtuig bemerkt 'twelk juist kwam voorrijden. "Is de generaal thuis?" klonk een stem uit het rijtuig. "Ja, maar niet te spreken." "Ei Helmond, ben jij het! Ik dacht dat het Hendrik was. Niet te spreken zeg je? 't Was de afspraak dat ik vandaag zou komen."

"Laat opblijven is niet gezond." "Och, die gezondheid zal wel zoo schrikkelijk zwaar niet meer wegen." Helmond ziet haar een oogenblik stilzwijgend aan. Nu gaat hij in de gang; maar komt ook spoedig, met zijn overjas aan en tot vertrekken gereed, in de huiskamer terug: "Slaap wel Eva." Neen, die koude duldt ze niet langer.

Terwijl de jonge echtgenooten langzaam voorwaarts treden, kan men 't hun aanzien dat ze getroffen zijn. Slechts voor Helmond verstaanbaar, fluistert Eva den naam van den organist.

Maar, geen enkel woord in dat schrift bevestigt zulk een vermoeden. Wat zegt het anders dan 'tgeen Helmond reeds zelf had doorzien: dat Coba namelijk hem deelgenoot wilde maken van een bitter hartzeer, van een zieleleed 'twelk haar lichaam te sloopen dreigde. Eva Helmond loopt in het groote benedenvertrek vol ongeduld op en neer.

Gesteld eens dat hij waarheid had geschreven, dan zou hij voor 't allerminst op onze erkentelijkheid aanspraak hebben. 't Is zeker dwaas zich te verheffen bij de gedachte dat men zulk een adellijken titel zou kunnen bezitten, maar, er om te lachen.... nee! Indien het inplaats van de familie Armelo de familie Helmond gold, ik weet niet August of je dan...."

Theresia slaakte eenen pijnlijken zucht, liet het hoofd op de borst zakken en begon overvloedig te weenen. Er heerschte eene lange stilte. Mijnheer Helmond hield den blik op de droeve maagd gevestigd, eerst met gramschap, dan met verdriet en eindelijk met medelijden. Zij sprong op, legde hem weenend de armen om den hals en zuchtte: "O, mijn goede oom, zie af van uw wreed besluit!

Alvorens naar den kant van Briesborg te rijden, was Thomas haastig naar het station gegaan, teneinde, zonder rechtstreeks te vragen, er zich te vergewissen of Helmond niet misschien met den trein omstreeks een kwartier geleden vertrokken was.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek