Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 november 2025
Weinige minuten, nadat dokter Helmond de hem straks getoonde letteren heeft gelezen, zegt Van Barneveld terwijl hij Helmond met zijn doordringendsten blik beschouwt: "Maar ik herhaal je, dat zulk een vermoeden mij en mijn kind beleedigt."
Hendrik opent de deur en zegt op den drempel: "Menheer, mevrouw Helmond vraagt of dokter beneden wil komen? Mevrouw was klaar om te vertrekken en kon niet langer wachten." "Zeg aan mijn vrouw of zij nog even...." "Heeft mevrouw Mansburg je niet gezegd dat ik ongestoord wilde blijven?" "Jawel generaal." "En tóch durf je hierkomen!" "Mevrouw Helmond gelastte me generaal."
"En die dokter was.... dokter Helmond?" vraagt Kartenglimp ten slotte, terwijl hij met moeite den vreemden glimlach weerhoudt die hem soms de baas wordt. "Ja, jawel! 't Is mijn vriend, mijn intieme vriend Helmond; knap, uitstekend knap man; beroemd; mijn neef de professor zei...." "En had hij den kerel zonder naar hem om te zien maar zoo laten...." "Om u te dienen.... jawel, om u te dienen....!"
Hij kon het briefje niet meer lezen: "Wil je de lamp aansteken Thomas?" Thom stak de lamp aan, en zette het groene kapje er op, en sloot de luiken. Helmond leest: "Voor UEd. geleverd en ingezet twee nieuwe ruiten in den koepel. Op dato ontvangen de somma van f
Aan de dienstmaagd, die straks goeden nacht komt zeggen, geeft Helmond het briefje, met bevel dat Bus het morgen zoodra hij komt, voor den vroegbode bezorgen zal. Kaatje zou immers wel voorzichtig zijn, en het briefje volstrekt niet kreukelen!? Den grooten brief uit Amsterdam waarvan de hand op 't adres hem onbekend is, besloot Helmond eerst den volgenden morgen te lezen.
Toen zijn stem bleef stokken, is hij opgestaan, en, zichtbaar fel bewogen, loopt hij een paar malen de kamer op en neer, ofschoon zijn haastig tasten naar de waterkaraf, en het nogmaals drinken nadat Helmond hem snel heeft ingeschonken zeer duidelijk verraadt dat hij den storm in zijn borst tot bedaren wil brengen. "Oom, uw toorn is rechtmatig, ik weet het!" "Ha zoo, als men dat maar bedenkt."
Eerst na middernacht keerden de jonge echtgenooten, die den avond in de Fransche opera hadden doorgebracht, in hun logement terug. Bij hun binnentreden werd Helmond, met den sleutel van n°. 59, door den portier een telegram overhandigd, dat reeds op de trap doch niet zonder weerzin door hem geopend werd.
Zou het mogelijk zijn dat Helmond en Coba...? Neen, 't was te dwaas.... Maar toch, indien ze alles goed in verband beschouwt.... "Ik zou haast zeggen August, dat je in de laatste vier en twintig uren meer het gezelschap van Coba dan het bijzijn van je "lieve vrouw" hebt gezocht. Men heeft mij vroeger wel eens gezegd August, dat Coba.... veel van je hield. Hé,
En weder lachend: "'t Is alleraardigst!" "Helmond, extra verstandig vind ik dat lachen niet. Ik zeg je nóg eens, als het zulk een titel voor de Helmonds gold....." "En ik herhaal Eva, dat dit, met het oog op het onderschrapte in dien brief" hij geeft haar een zoen "ook heel iets anders zou wezen. Maar over mijn adelbrieven behoeven we ons 't leven niet moeielijk te maken.
"Maar gevoelt u niet oom...." "Gevoelen! Ha, dat zal waar zijn, meer dan ik zeggen kan. Bleef ik daarom te midden van 's-vijands lood in duizend gevaren ongedeerd, om mij 't leven door een paar wijven te doen vergiftigen!" Helmond, doodsbleek geworden, staart met saamgeperste lippen op den grijsaard, die eveneens strak voor zich heen ziet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek