Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 november 2025
Den Mammon dienen! Ha, wie durft daarvan spreken! Hij, die zelf in dienst van den geldduivel is!" "Vrouw! zwijg!" roept Helmond met krachtige stem: "Als je me waarachtig liefhebt, vergrijp je dan niet opnieuw aan den man dien ik vereer en die het goede wil. Zwijg zeg ik je! Hoor je me niet! Ja, 't is nu genoeg, hij heeft gelijk: wij zijn op een rampzaligen weg!"
Indien Eva zoo doorschreit dan zou men het haar straks terdeeg kunnen aanzien; 't publiek maakt zoo spoedig zijn gevolgtrekkingen, en.... Helmond slaat den arm om haar middel; haalt haar nader tot zich, en dan; "Mijn wijfje is nu toch gelukkig niewaar?" Zij vlijt haar hoofd op zijn schouder, en 't klinkt met een nokkenden zucht: "Och.... August!"
"Nee guns, nóg niet. Zie maar, Helmond eet nog chipolata." "Ja maar, 't is halftwee, en.... Wil je een stukje van de taart Louise?" "Een heel klein stukje. Nee nee, foei! een beetje kleiner." En dan eensklaps met het oog naar het midden der tafel: "Guns, zie, ze zijn al gevlogen; hun stoelen staan leeg!"
Helmond greep zijn hand, maar als hij met de andere ijlings een glas water wil inschenken, dan vermant zich de oude krijgsman voor 't laatst, en zegt op zacht gebiedenden toon, terwijl August Goddank, nog zijn handdruk gevoelen mag: "Laat me.... nu alleen.... of.... of ik vergeet.... Voort Helmond, voort!"
"En daarom wil ik haar dan ook alleen maar vragen August: of het voortaan tusschen ons "mijnheer Van Barneveld en mevrouw Helmond" of "oom en nicht" zal wezen?" Voor Eva's muzikaal gehoor heeft de toon waarop de oude generaal daar sprak, niets welluidends gehad noch iets dat haar roeren kon.
Zij vliegt over de daken. Zie maar, verscheurd door een tijger...! Laat los! ik ben een tijger!... Heisa! Laat los! ik moet haar vangen! In de secretaire. Ho! ho! pakt hem! pakt hem! Helmond! O, o! Helmond!" In hetzelfde oogenblik stormt het kind van den timmerman angstig geworden ter ziekenkamer uit. "Vader! vader! help!" roept het gillend aan de trap.
"Groote God!" zegt Helmond, en terwijl hij met beide handen zijn kloppend hoofd ondersteunt leest hij weer voort: "Beste August, wij behoeven ons zeker niet te verdiepen in de vragen wat ons Nederlandsch tooneel is, en of de tooneelwereld inderdaad uit het rechte oogpunt wordt beschouwd; we staan hier voor het feit dat de naam van Helmond waarschijnlijk binnenkort zal te vinden zijn op de tooneelbiljetten zeer waarschijnlijk van een der allerminste gezelschappen in ons land.
Och wees nu niet zoo lief en aanhalig; ik vind dat ronduit gezegd in deze oogenblikken laf en ongepast." "Maar Eva, je gelooft toch...." "Ik geloof Helmond, dat alle menschen hun gebreken hebben, maar dat jij in 't bijzonder er één hebt dat onuitstaanbaar is voor een vrouw: despotisme! geweld! ruwe kracht! onuitstaanbaar!"
J. Van Hake, den schranderen Aesculaap," zult lezen, lees er dan bij 'tgeen Thomas zelf er onder graveerde: "Van zijn weduwe en zoon aan Dr. A. Helmond, den edelen menschenvriend." "Maar mevrouw! die prachtige inktkoker! die herinnering aan uw waardigen echtgenoot! het stuk dat ge vol weemoed wel eens uw afgodsbeeld hebt genoemd; zou ik....?"
Er zijn zeker menschen genoeg die er om lachen zouden indien ze 't wisten.... Ja, ja, die zijn er zeker. Half in gedachten schenkt Helmond zich een tweede glas in, en ledigt het, strak voor zich heen ziende, in één teug.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek