Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 april 2025
Het had halftwee geslagen en het was het donkerste uur, dat aan den dageraad voorafging, toen wij allen werden opgeschrikt door een zacht maar duidelijk geknars in de richting van de tuindeur. Iemand was binnengekomen. Weder heerschte er geruimen tijd stilte en ik begon reeds te vreezen, dat het een valsch alarm was, toen zachte voetstappen gehoord werden aan de andere zijde van de hut.
Betsy huiverde in haar peignoir; zij wilde denken, maar zij vermocht het niet te doen, want telkens doemde het feit in haar op, dat Eline Otto geschreven had... De tijd kroop langzaam voorbij, en Betsy hoorde het één uur, hoorde het halftwee slaan in de keuken, onder Eline's slaapkamer... Toen stierf het gekreun achter het roode gordijn weg ... Betsy stond op, en zag er even achter; het scheen dat Eline sliep, zij lag roerloos met gesloten oogen... Langzaam en voorzichtig verliet Betsy de kamer.
August had haar zooeven zeer zachtjes toegefluisterd: "'t Is over halftwee; we zullen nu maar ineens, zoo ongemerkt...." "Dan moet jij maar 't eerst...." heeft Eva teruggefluisterd.
Weldra deed een woud van reuzencactussen, wel tien of vijftien meter hoog, en de hobbelige bodem, bedekt met groote steenen, door de overstrooming eener naburige rivier hier neergeworpen, ons opnieuw gevoelen, dat we wel degelijk nog in Bolivia waren. Om halftwee kwamen we aan den Rio Grande, een rivier, die in snelle vaart tusschen hooge rotswanden stroomt.
"Nee guns, nóg niet. Zie maar, Helmond eet nog chipolata." "Ja maar, 't is halftwee, en.... Wil je een stukje van de taart Louise?" "Een heel klein stukje. Nee nee, foei! een beetje kleiner." En dan eensklaps met het oog naar het midden der tafel: "Guns, zie, ze zijn al gevlogen; hun stoelen staan leeg!"
"Ma, neem u alles zoo zwaar niet op!", lachte Amélie en weer voort-peddelend, haalde ze als 'n nachtegaal uit: "Zwalùùùùùw hoog in de lùùùùcht..." 't Werd dik halftwee eer de nieuwe spuit I met de romaneske toortsen afzakte, eer de burgemeester het logeerkamer-raam eigenhandig toebonsde. Nog was de bons niet verstorven of Kobus smeet 't zoldervenster open.
De fraaie donkere lokken vielen over hare in tranen badende oogen, maar ondanks die tranen was ze nog altijd mooi.... Van Reelant ziet snel op zijn horloge. Eenige minuten na halftwee. Hij kan nog een enkel woord tot haar zeggen. Maar hij blijft bedaard en kalm: »Suze! Sta als je blieft op, en maak zoo'n ~scène~ niet zonder reden. We kunnen later spreken. Ik moet nu weg voor een diner...."
Er was niets op dat gelaat te ontdekken. Het bleef beweegloos, plechtig, als de witte das, die onder de breed neergeslagen boorden uitkwam. Van Reelant ziet weder op zijn uurwerk. Tien minuten na halftwee....
Zooeven had de pendule halftwee geslagen. Helmond schreef weer, en sluit nu zijn brief. Alles was stil, doodelijk stil.
Weer tikte-die aan, tegelijk wenkbrauwfronzend naar mevrouw en de juffrouw in de mansbroeken kijkend. De burgemeester had gelijk. D'r gebeurden schunnige dingen in 't huis as ze 's nachts halftwee door 'n achter dat geen achter was binnenkwamen en as de vrouwspersonen gebroekt liepen. Hij zou 't rapporteeren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek