Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juli 2025
"Och-kom, is die haast zoo groot?" herneemt Kippelaan terwijl hij met een snelle beweging Helmond in den weg treedt: "Vijf minuutjes? toe, vijf minuutjes, daar kun je niet tegen hebben? Je bent hier vlak bij m'n huis. Eventjes inwippen hé? Staandvoets een klein beetje parfait d'amour. Parfait d'amour hé? Watblief? Dat kun je niet weigeren?" "Nee Kippelaan; waarlijk...."
Mij dunkt, dokter Helmonds vrouw heeft dezen avond bewezen dat ze, ook zonder adelbrieven, wel waarachtig van adel is. Dag lieve, slaap zacht!" Nog een kus op haar lieven mond, en Helmond spoedt zich voort.
En, terwijl de majoor eenige minuten later nadat hij de nieuwsgierigheid der gravin zeer gevoelig heeft weten te prikkelen haar in een hoekje terzij van eenige schoone waaiervormige planten heeft gebracht, mag hij haar onbespied een briefje op rosé papier toonen, een geparfumeerd briefje waaronder zeer duidelijk te lezen staat: "Uw Eva Helmond Van Armeloo," en waarvan het adres luidt: "Aan den Majoor Kartenglimp."
Zoudt u, als je man gezegd had "we moeten om zaken met den vierden dag naar huis," niet de scha hebben willen inhalen zoodra die zaak was afgedaan?" "Ik weet waar je op doelt Eva. Maar luister eens: als je brave verstandige Helmond het nu minder goedkeurt om in de gegeven omstandigheden aanstonds weer op reis te gaan, zou het dan van zijn vrouwtje niet verstandiger wezen om...."
Helmond komt om twaalf uur weer thuis." "Omwasschen?" herhaalt mevrouw Van Hake, en moet zich geweld doen om een zekere ontroering te verbergen. "Ja," zegt Eva: "dat kleine boerenperceel kan noch het een noch het ander. Dát is toch geen meid voor mij zou ik denken." "Misschien niet heelemaal Eva; maar met geduld...."
"Ziet u wel tante!" roept Coba levendig; en Helmond bespeurt met stille blijdschap een door tante niet begrepen verrukking op haar bleek gelaat: "ziet u wel, als men mij maar vrij laat dan zal ik beter worden. U hoort het nu zelve: mijn ongesteldheid kwam niet van die muziek, maar dáárdoor dat u...." "Welzeker kindlief, tante is er vast weer de oorzaak van geweest.
't Was halfdrie in den middag toen mijnheer en mevrouw Helmond zich op hun kamer in het Amsterdamsche hotel gereed maakten om uit te gaan, want de vigilante stond voor de deur. Op het oogenblik, dat zij de kamer zullen verlaten, wordt Helmond door een schenker het telegram van Van Hake overhandigd. Eva verneemt dat het telegram niets verontrustends behelst, 't Is over zaken.
Mevrouw Van Hake bevreesd dat Thomas door een onbedachtzaam woord haar edelen vriend nogmaals zal kwetsen, valt haar zoon in de rede en vervolgt: "Wat Thomas u zeggen wil komt eenvoudig hierop neer, menheer Helmond, dat ik vóór uw verklaring van daareven, een weinig grond meende te hebben om te onderstellen dat uw lief bruidje ons inwonen op den duur minder aangenaam zou zijn.
Een dochter die gevoelig wordt, zeer gevoelig, wanneer men haar vader.... "U zult bekennen majoor," heeft Helmond vervolgd: "dat, ofschoon er reden was u eenigszins gekrenkt te gevoelen, dit gevoel zich wat sterk tegenover onzen braven vader heeft lucht gegeven. Ook op mijn schoonmoeder en mij moest uw woord een pijnlijken indruk maken.
Waarin heb ik moedwillig uw hoop bedrogen? Als man van eer verzeker ik u dat ik nooit met Coba's hart heb gespeeld, en zelfs, tot het oogenblik, waarin u mij uw vermoeden meedeeldet, is het denkbeeld aan de mogelijkheid niet eens in mij opgekomen. U gelooft mij oom....? U gelooft me, niewaar?" Van Barneveld antwoordt niet; maar juist in dat zwijgen vindt Helmond zijn vrijbrief.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek