Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juli 2025
"Ja kom dan, in Godsnaam, kom!" zegt Philip bij zich zelven, en perst de lippen opeen, en hoort gestommel op de trap, en.... staart naar de deur, maar mist toch de kracht om die te gaan openen. "Voorzichtig kindlief, niet zoo haastig;" zegt Armelo: "Laat mij nu voorgaan Eva; de trap is steil; en, ik dien toch te vragen of we hier waarlijk terecht zijn."
ENGSTRAND. Alles bij elkaar kan het wel een zeven of achthonderd kronen zijn. REGINE. Dat is nog zoo kwaad niet. ENGSTRAND. Het is genoeg om mee op gang te komen, kindlief. REGINE. Zou je er niet eens over denken mij wat van dat geld te geven? ENGSTRAND. Neen, waarachtig niet, daar denk ik niet over. REGINE. Zou je mij niet eens wat zenden voor één armzalig japonnetje?
De oude heer staat echter heel bedaard en heeft zijn "dictionnaire de poche" in de hand: en als hij een woord van den Franschman half en half verstaat, dan slaat hij eens na, wat de dictionnaire er van zegt. En toen nu mijn vader naderkwam, vroeg hij hem: "Zeg, kindlief, wat wil die kerel? Vraag dien kerel toch eens, wat hij wil."
Toen mevrouw March Jo een nachtkus gaf, fluisterde ze haar teeder toe: "Kindlief, laat de zon niet ondergaan over je toorn, vergeeft elkander, helpt elkander, en begin morgen weer opnieuw."
Vergeet ons niet, mijnheer Sergius, zeide Cornelia, dat is alles wat wij van u verlangen, want wij, wij zullen altijd aan u blijven denken, aan u.... en aan Kayette.... Moeder! riep het meisje uit. Uwe moeder kan ik niet zijn, kindlief. Waarom niet, juffrouw Cascabel? vroeg Sergius. Hoe zou dat kunnen? Wel, als gij haar met uwen zoon laat trouwen!
Dadelijk hielden de zware slagen van het horloge op. En vriendelijk, maar heel ernstig hoorde Hilda de fee zeggen: "Maar kindlief, wat ga je nu doen! Is dat goed, is dat verstandig? Moet het horloge gestraft worden, omdat het je helpen wil, een beter meisje te worden, omdat het je leeren wil op den tijd te letten?
't Is zeker tijd, dat er een of ander ongeluk over me komt, maar ik hoop, dat het dit niet is.« »Wat?« vroeg Oliver. »De vreeselijke slag,« zei de oude dame, »dat ik het lieve meisje zou moeten verliezen, dat zoo lang mijn geluk en mijn troost is geweest.« »O! dat verhoede God,« riep Oliver haastig. »Amen! kindlief!« zei de oude dame handenwringend.
"Je weet Eva-lief, dat ik je niet te veel met mijn visites lastig val, sedert ik zeer tegen je zin blijf werken zooals ik meen dat mijn plicht is...." "Lieve schepsel, kom me nu niet met de opsomming van al je verdiensten in de war brengen. Je bent een zeer handig meisje, dat weten we wel. Nu kindlief, al dadelijk die waterlanders, foei! Ik zeg het niet uit boosheid.
Zoodra hij scherper toekeek, ontwikkelden zich steeds meer de stuitende trekken van een oud, verschrompeld vrouwengezicht en weldra stond het appelwijf van de Zwarte Poort voor het boekenrek. Zij grijnsde hem tegen en lachte om hem en riep met schelle gilstem: „Zoo, zoo, kindlief! moet je hier zoo zitten?
Als gij meent die dingen noodig te hebben, schrijft mij dan maar; dan zal ik ze u zenden. "Laat het u maar niet spijten, kindlief, dat gij mij de mooie presenten niet geven kunt, die gij mij hebt beloofd: de koe, waarvoor gij het geld uit uw mond gespaard hebt, is voor mij mooier dan het kostbaarste geschenk.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek