Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juli 2025
"Nu, kindlief! zooveel te beter, want de erfgenaam van tante Roselaer, de heer van den Runenberg, zooals hij in deze akte wordt genoemd, en uw neef Leopold van Zonshoven zijn een!" "Dat is niet waar! Zeg dat het niet waar is, Leo!" riep zij in heftige ontroering, mijn arm vattende. "Dan zou ik eene onwaarheid zeggen, Francis!" sprak ik lachende, "want het is niet anders, die gelukkige ben ik.
Ik kon er heusch niets tegen doen, en het kwam op zoo'n grappige manier, dat ik het je even vertellen moet. Ik zal bij het begin beginnen. Op een morgen riep mevrouw Kirke mij, toen ik mijnheer Bhaer's kamer voorbijging, waar zij aan het rondscharrelen was. "Heb je ooit zoo'n hol gezien, kindlief?
Sommige menschen beweren dat het voorbeeld 't eerst door Harry Maylie in een donkere kamer ernaast gegeven was, maar de meest geloofwaardige autoriteiten verklaren dit kortweg voor een schandaal, daar hij jong was en geestelijke. »Oliver, kindlief,« zeide mevrouw Maylie, »waar ben je geweest en waarom kijk je zoo verdrietig? De tranen loopen nu zelfs langs je gezicht. Wat scheelt er aan?«
Ze wou wel meehelpen; maar ze wist niet recht hoe. Het vrouwtje deed alles zoo handig en vlug, een lust om te zien; zóó zou zij het toch nooit kunnen. Het vrouwtje begreep best, wat Ida dacht, en daarom zei ze: "Toe maar, kindlief, ik zal het je wel leeren. Je zult eens zien, hoe gauw je de kunst van mij afkijkt." Toen begon Ida mee te helpen.
"Ik zou niet dien weg inslaan om een gebrek te verbeteren," antwoordde haar moeder; "maar ik ben er niet zeker van of je deze methode niet meer goed zal doen, dan een zachtere manier. Je bent mooi op weg veel te verwaand en gewichtig in je eigen oogen te worden, kindlief, en het is meer dan tijd, dat je er eens goed acht op geeft.
Je hebt het nooit geprobeerd, kindlief, maar je moet mooi kunnen vertellen, en nu ik niet kan gaan, moet jij den prins redden." "Ik wil het graag probeeren, als 't niet anders kan," zuchtte de prinses, "maar ik ben bang..." "Niet bang wezen, liefje, met moed op reis gaan; wie weet, hoe heerlijk de terugkomst is."
Hoe zijt ge er toe kunnen komen om zulk een lief beest te schieten, zeide Napoleona verwijtend tegen haar oudsten broeder. Wel, om het op te eten, zusje. Ik houd zooveel van rendieren. Nu als ge zooveel van ze houdt, hernam Sander, dan zult ge uw hart kunnen ophalen, want ieder zal er eene goede portie van kunnen krijgen. Heb maar geen spijt, kindlief, troostte Sergius haar. Het is geen rendier.
Hier moeten wij oppassen, merkte Jan op, want het krioelt in dit land van slangen. Wat zegt ge, slangen! riep Napoleona verschrikt uit. Dan moeten wij maken dat wij hier van daan komen. Zacht wat kindlief, antwoordde haar vader. Wij moeten alleen een weinig voorzichtig zijn. Zijn dat gevaarlijke beesten? vroeg Cornelia. Erg gevaarlijk, moeder, zeide Jan.
"Ik zou het niemand willen zeggen dan aan u, Moeder, maar ik heb heusch raad noodig, want als John nog lang zoo doet, kon ik even goed een weduwe zijn," barstte mevrouw Brooke los en droogde met een gegriefd gezicht de tranen af aan Daisy's bavetje. "Nog lang zoo doet; hoe meen je dat, kindlief?" vroeg haar moeder bezorgd.
Eva was langzamerhand al dichter en dichter bij haren vader gekomen, terwijl hij dit verhaalde, en staarde hem met geopende lippen en strakke ernstige oogen aan. Toen hij zweeg sloeg zij eensklaps hare armen om zijnen hals en barstte in een hartstochtelijk snikken en schreien uit. "Eva, kindlief, wat scheelt u?" zeide St.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek