Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
Zóó, hier zie'k geen mins, en zitten kan 'k er krek in. Nou 't zekske los....
Neel verknutterde zich in zijn warme, zangerige stem. Nog 'n ander slag man dan haar suffe Stijn. Maar Annemie voelde haar buurt bekeven. Alleminse ... wét bi jei grausig.... Ja mins, as 'n roer goed is ken je teuge 'n raauw weertje ... ik ben d'r lieferst op de oceaan as hier onder de walm.... Nou beste siele ... ik licht me anker ... ajusies.... Annemie ... de vijf!...
"De snieder is ene mins," zegt een Limburgsche spreekwijze, "as hê mit de andere minse oet de kerk kump." Lager nog stond de wever: in de herberg kreeg hij nimmer een gaaf glas. Werd aan een ander bij geval zulk een glas gebracht, dan luidde de verontwaardigde vraag: "Ben ik soms een wever?"
"Grauwen zou....!" riep Teunis in woede, en hij keek zóó lillik, dat Deine-Meu noar den vuurlêpel zag..... Maar eensklaps nam zijn gelaat een andere plooi aan en, dichter op Deine toetredende, sprak hij zacht: "Deine, heur is, loa'k zin wa'k wil, wat kan 't schêlen! moar gij bint de mins die me helpen kunt.
"Da' duut 't!" zei Meeuwsen: "Neen ien die darde klas doar is 't urn te krepieren." Na eenige minuten sporens verscheen er een conducteur; vanwaar, begreep Gerrit noch Gijs en vroeg aan de boeren: "Heeren waarheen?" "Nou, Heeren," zei Gerrit, "dat kan wel minder." "Boeren dan," hernam de conducteur, "waarheen?" Meeuwsen vond de mins onwellêvend, en zei: "Ik en mien zeun noar Amsterdam."
"Neen, nou geef ik er den weerlich af!" riep Gerrit, zich aan de leuning vastklemmende: "Doar zou 'en mins gek van worden; 'k goai nie wiejer." "Nog een paar," overreedde Karel. In 't einde Gijs had 63 geteld bereikte men dan hijgende en zwoegende de bedoelde Nos. 71 en 72. "Ici," zei Karel, beide deuren schier gelijktijdig openwerpende.
Toe zegt ze: "Al zou je moeder heelemaal lam zijn...., als ze er maar zit in 't eigen hoekje en "kind" tegen je zegt, zooals alleen zij dat doet. Tegen jou, al heb je zelf al groote kinderen, zegt ze zeker ook nog weleens "jongen"? Ja nèt! zeg ik en denk an 't ouwe mins met d'r breikous in d'r stoel voor 't raam, of bij den eerdappelpot. 'k Zou met je willen ruilen! zegt ze toen.
As 'k nou is noast ou op 't Uiversnest bleef? hê! hê! hê! zeg...?" doch ter nauwernood had de ellendige man zijn laatste woord gesproken, of de oude vrouw begon van verontwaardiging en overspanning zoodanig te beven, dat ze zich aan de leuning van haar stoel moest vastgrijpen, en alleen de woorden: "Weg, weg, oakelik mins!" kwamen haar over de lippen.
"En as 'k wat grooter bin, dan krieg 'k 'en pen ook, en 'en lei en 'en griffel, moar as Geurt dan niet kumt, dan durf 'k iensgeheel niet over 't vonder." "'t Vonder...?" herhaalde Paul: "Mo'j over 't vonder?" "'k Zou alles loate vallen," hernam de kleine: "as 'r geen mins was die me vast hiew, en veural as 't zoo glad is as nou."
"Proffeteeren of geen proffeteeren!" riep Doortje den jonker al weder ontwijkende: "'t Is schandelik, dat zoo'n veurnoam mins 'en onneuzele dern leit te temtieren. Wat denk ie dan toch?" vervolgde zij, daar zij de onedele bedoelingen des jonkers maar al te wel begreep, en, bij de invallende duisternis, aan het einde van den eenzamen akker, niet zeer op haar gemak was: "Wat denk ie dan toch?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek