United States or United Arab Emirates ? Vote for the TOP Country of the Week !
Eindelijk brandde de keerse hiel en al weg, en duvelkenmaôt kreeg van den Prior verlof om heen te gaôn; maôr zijn poot was deerlijk verbrand en daôr hum de weddingschap verloren had, kreeg hum nog vijfhonderd stokslaôgen toe."
Moeder en de kinders kriegt en stukkien vlees en ik likke de botties en mien vingers of, maor dan mus ie is deur en gleuffien van de deure kunnen zien. Verleden week haw zoo'n feestmaoltied. »Kiek is vaoder, ruep de oldste jonge, daor zit hierover een vogeltien tegen de glaozen" en terwiel ik er nao keek hadde hij mij stillegies zien stukkien vlees op 't bord elegd.
Zoo ezeg, zoo edaon. De hane mîk de deure lös. Hî zöch de kaste nao en vund Hennenichtjes velleken in en deusken. "Hoe doew der now met?" zeg Hanenèfken. "Daor zölle wij wel veur zorgen" zekt die metereden bunt. 't Ei geet in 't vuur liggen, de spelde en naolde kroept in de matte van den stool.
Kwik er ens mit oew olders, daor doe je braof aon; die zullen et oe wel veurmäten; en as ik zondag bii oe kom en i mii beduudt, da je met mii houwen wilt, zal miin martelen en armoeien t'ende ziin, en van klinklaor plezier za 'k oe en heftig mooi loddereinsdeuske kaopen veur en pressent, al kost et oak en golden dekaot. Hadee, Mieke! tot zondag. Ostendsch.
't Is winkel an winkel en wat staot ze permantig liek en drung op mekaor, net of ze een pin in 't lief ebt, zoo 's aovens is um 't hoes te kuijeren, dat bij oes een heele aordigheid is, daor komp hier niks van in. De stoepe dat is heur keuninkriek en daor staot ze dan ook, as 't zoo zaggies an duster wordt, um is aosem te halen. En wat woont der een volk onder de begaone grond!
"Jijzes, Pijter," zee Geert, "wat bist doe 'n kerel. Kiek, as mie 't overkomen was, ik was vot nao 't veurenne vlogen en har de boer roupen." "Ja, zoo geit 't jong, as m' de boudel nich underzöcht. 'n Smid oet Wedde vertelde mie ijs, dat he 's aovends van de Pekel komen was langs 'n binnenpad over de heide. Op ijns heurd he daor veur zuk wat stemmen en daor kiekt hum twij gleude oogen aan.
Daor een Drents eigenarfde giet zitten, hef ie regt en aanders geet ie der niet zitten, maor as hie zit, een kerel die hum döt opstaon!"
"Gen avond, Gheryt!" zeide moeder: "kom, Klaôske! zet een bank voor vaôder als een man. Nu! hoe staôt oe zoo te lanterfanten? Maôr kijk, daôr het onze Gheryt nog iemand bij hum, dien ik niet eens ezien had." "Gen avond vader! gen avond Gherytman!" herhaalde de vrouw des huizes, haar bedgordijn al verder opschuivende en zich half oprichtende: "komt oe mij niet eens een toet geven?"
Maar hij was ijne, dij ook nich gauw umliggen göng, hij geit 't 'r op of en wat is 't? 'n Lijk schaopk'n dat op de heide achter bleven was. As ik nò nich zoo goud döst har, zee he, dan was ik daor deur de heide posterd en har overal verteld, dat ik de duvel zijn har.
Dan heeft ze deuzen tot heur vriend, Dan heeft ze weer een aôren gril: 't Valt zwaôr, in 't stuk der min, Te weten wat een vrijster dient, Te kennen heuren zin. En daôr heeft de maôker van dit referijnken wel deugdelijk elijk in." "Nu ja, dat is zoo," zeide de reiziger: "doch wat denkt men in 't algemeen? Zou de Ambtman nogal kans hebhen om te slagen in zijn vrijage?"
Woord Van De Dag