Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Juist toen we beginnen zouden, bemerkte ik, dat Trineke er niet was en ik vroeg: waar is Trineke? Want anders was ze-n-'r altijd bij, net als de andere knechts en meiden, maar nu was zij er niet. En dat zag ik, en ik vroeg er naar aan Lies, en ook aan Koremans zelf. Lies was de bruid, weet-je, die met me dansen zou, en wel 't allereerst, omdat ik 'n weddingschap van haar vrijer had gewonnen ... ook al over sterkte. "Trien is ziek," zei Koremans, "en ga nu je gang maar met Lies." "Is Trineke ziek," vroeg ik, "en waar is ze dan?" Want d
Als hem niets overkwam, zou Tokutaro vijf maten wijn en een waarde aan visch van duizend koperen cash krijgen. Indien daarentegen Tokutaro door de macht der vossen schade zou lijden, moest hij een even groot geschenk aan zijn makkers geven. Tokutaro nam spottend de weddingschap aan, en toen de nacht was aangebroken, vertrok hij naar het moeras Maki.
Een kwartier later kregen wij een bezoek van een Hindoe, den »kâmdar" of secretaris van Zijn Hoogheid, die den kolonel een zak met tienduizend ropyen kwam brengen, het bedrag van de verloren weddingschap. Kolonel Munro nam den zak en zeide, hem met minachting den verbluften secretaris voor de voeten werpende: »Voor de bedienden van Zijn Hoogheid!"
"Gij zoudt de weddingschap verliezen, genadige vrouw, want Hellwig heeft er, op last van vrouwe van Stontheim, naar vernomen en een bepaalde weigering ontvangen. Voor het overige " De oude dame viel hem luid lachende in de rede. "Gij zoudt toch wel gelijk kunnen hebben, Derenberg," sprak zij, "want deze parvenu haat, evenals al zijns gelijken, den adel, en ons in het bijzonder.
Eindelijk brandde de keerse hiel en al weg, en duvelkenmaôt kreeg van den Prior verlof om heen te gaôn; maôr zijn poot was deerlijk verbrand en daôr hum de weddingschap verloren had, kreeg hum nog vijfhonderd stokslaôgen toe."
Den volgenden dag, toen de bruiloft zou gevierd worden, zei de jager in den middag tegen den waard: »zoudt ge wel gelooven heer waard, dat ik hier dezen middag brood van 's konings tafel zal eten?« »Nu,« zei de waard, «daar verwed ik nog wel honderd goudstukken om, dat dat niet waar is.« De jager nam de weddingschap aan, en zette er een beurs met honderd goudstukken tegen.
"Ik reed met Waszka ... ach ja, u kent hem toch niet...." En terwijl zij toen zijn familienaam noemde, bloosde zij en lachte verlegen, omdat zij tegenover een haar tot hiertoe onbekende hem Waszka had genoemd. Maar Waszka wendde zich dadelijk tot Sappho: "U heeft de weddingschap verloren. Wij zijn de eersten. Derhalve moet u betalen," zeide hij lachend.
Van de overigen zaten enkelen op het aanbeeld onder den grooten hamer; anderen zaten op de kolenwagens of op een hoop gietijzer. Löwenborg, de oude mystiker, sprak met Oom Eberhard, den filosoof, die naast hem op 't aanbeeld zat. "Van nacht sterft Sintram," zei hij. "Waarom juist van nacht?" vroeg Oom Eberhard. "Je weet nog wel, dat we verleden jaar een weddingschap aangingen.
Frederik lacht zoo'n beetje in zich zelven; hij bukt naar de opening van den oven en roept: "Monsieur, allons, ici! Allons, ici!" En wat kroop er te voorschijn? De fransche chasseur. "Hemelsche goedheid!..." roept de schout. "Pardon, monsieur!" roept de Franschman. "Schout, wie heeft de weddingschap gewonnen?" vraagt Frederik. "Hier is de Fransoos en hier is ook de hond! Wie krijgt nu uw Fieken?"
«Willen wij eens wedden?» zeiden de Engelschen. «Om gemunt goud per ton van een centenaar of honderd pond?» «Een zak is al voldoende,» antwoordde de boer. «Ik kan er slechts mijn zak met appelen tegen zetten.» «Aangenomen.» En de weddingschap werd aangegaan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek