Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Cyrus Smith had dus goed gezien. Een half uur verliep er eer de boot de Speedy was genaderd. Men hoorde een oorverdoovend geschreeuw toen de gewonden aan boord kwamen en twee
En inderdaad eenige minuten later was het of er een bom op het dek viel. Die bom was kapitein Speedy. Alles kondigde aan dat zij zou springen. "Waar zijn wij?" waren de eerste woorden, die hij uitte te midden van allerlei ontboezemingen van drift, en als de man eenigen aanleg voor eene beroerte had gehad, zou hij zeker zijn bezweken.
"Waar zijn wij?" herhaalde hij met een gezicht dat dreigde te barsten. "Op zeven honderd zeventig mijlen van Liverpool, kapitein;" antwoordde Fogg dood kalm. "Zeeroover," riep Andrew Speedy uit. "Ik heb u doen komen, mijnheer".... "Zeeschuimer!".... "Mijnheer," ging Fogg voort, "ten einde u te verzoeken om uw schip te verkoopen." "Neen, bij alle duivels! neen!"
Des noods zou men zelfs kunnen denken dat men het anker gelicht had, omdat men met een te sterke tegenpartij meende te doen te hebben, en dat men zich uit deze streken had verwijderd. Maar dit was toch niet zoo: toen de dageraad aanbrak, konden de kolonisten door den optrekkenden nevel duidelijk een dichte massa onderscheiden. Het was de Speedy. "Luistert, mijne vrienden," zeide de ingenieur.
De zeeschuimers spraken op luiden toon; zij vertelden van hun rooverijen, terwijl zij overmatig dronken, en ziehier wat Ayrton er van begreep: De bemanning van de Speedy bestond geheel uit engelsche gevangenen, die te Norfolk ontsnapt waren. Dit eiland Norfolk, in het oosten van Australië gelegen, is het verblijf van de grootste en meest onhandelbare engelsche misdadigers.
Dit maakte een onbeschrijfelijken indruk op Andrew Speedy. Op een Amerikaan maken 60,000 dollars altijd zekeren indruk. De kapitein vergat oogenblikkelijk zijn toorn, zijne gevangenschap en al zijne grieven tegen zijn passagier. Zijn schip was twintig jaar oud. Het was eene schitterende zaak. De bom kon niet meer springen. De heer Fogg had de lont verwijderd.
Weder werden 12,500 pond weggegooid en bovendien liet die Fogg het geraamte van het schip en de machine aan den verkooper, terwijl deze juist de geheele waarde van het schip uitmaakten. Maar daartegenover stond, dat de diefstal aan de bank vijf en vijftig duizend pond sterling bedroeg. Toen Andrew Speedy het geld had opgestoken, zeide Fogg: "Wat gij ziet, mijnheer, verwondere u niet.
"Ik bied er u twee duizend." "Per persoon?" "Per persoon." "En gij zijt met u vieren?" "Met ons vieren." Kapitein Speedy krabde zich het oor, zoodat hij er bijna het vel afhaalde. Acht duizend dollars te verdienen zonder zijn koers te veranderen, dat was wel de moeite waard om zijn tegenzin voor passagiers te overwinnen.
Fix was eerst geheel verbijsterd. Wat Passepartout betreft, deze vond de zaak aanbiddelijk mooi. "Tusschen de tien en elf knoopen" had kapitein Speedy gezegd, en inderdaad de Henrietta legde met deze snelheid de reis af.
Bob Harvey had zich van de Speedy meester gemaakt, en een jaar lang was dit het schip der zeeschuimers, onder bevel van Bob Harvey, die Ayrton uit vroeger dagen kende. De roovers waren voor het grootste gedeelte vereenigd in de kajuit, het achterste gedeelte van het schip, maar sommigen lagen nog op het dek te praten. De gesprekken gingen altijd gepaard met schreeuwen en de ruwste vloeken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek