Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Alles bleef doodstil in de lucht en op de wateren. Pencroff en Ayrton verlieten hun post nog niet, hetzij dat ze zich nog niet aan de belegeraars wilden vertoonen en dus blootgesteld zouden zijn aan de kanonnen van de Speedy; ofwel omdat zij op Nab en Gideon Spilett rekenden, die aan de monding van de Mercy waakten, op Cyrus Smith en Harbert, die in de Schoorsteenen op wacht waren.
"Mijnheer," zeide kapitein Speedy, "ik beklaag u waarlijk, alles werkt tegen: wij zijn nog slechts voor Queenstown." "Zoo," zeide Fogg, "is dat stadje, waarvan wij hier de lichten zien, Queenstown?" "Ja." "Kunnen wij de haven binnenloopen?" "Niet vóór drie uur met hoog water."
De kolonisten bezagen nu den romp van de Speedy, en naarmate de zee afnam konden zij ontdekken, zoo niet de oorzaak van dit ongeval, dan toch de uitwerking. "Duizend duivels!" riep Pencroff, "dat schip zal moeilijk te kalefaten zijn!" "Het is zelfs onmogelijk," meende Ayrton.
Dit besloot Ayrton, het mocht kosten wat het wilde, te weten te komen, en toen zij, nadat er een uur verstreken was, langzamerhand kalmer werden en de meeste bandieten in slaap waren gevallen, waagde Ayrton het tot het dek van de Speedy door te dringen, maar daar de lichten waren uitgegaan, heerschte er diepe duisternis.
"Ziet ge, ik zal verplicht zijn om het te verbranden." "Mijn schip verbranden!" "Ja, ten minste het bovengedeelte, want wij hebben geen brandstof meer." "Mijn schip verbranden!" riep kapitein Speedy, die ter nauwernood de woorden kon uitspreken, "een schip, dat 50,000 dollars waard is!" "Hier hebt gij er 60,000," antwoordde Phileas Fogg den kapitein een tros bankbiljetten voorhoudende.
"Maar Nab en mijnheer Spilett?...." zeide Pencroff. "Zij zullen in tijds bij ons wezen. Houd u gereed, Ayrton. Thans komen uw karabijn en die van Spilett aan de beurt." Het was maar al te waar! De Speedy begon haar anker te lichten en scheen het eilandje te willen naderen.
Eenige overblijfselen kwamen langzamerhand bovendrijven, maar geen planken van het dek noch andere voorwerpen waaruit het schip was samengesteld. Dit was oorzaak, dat zij die plotselinge verdwijning van de Speedy moeilijk konden verklaren. Maar toch zag men spoedig daarop de twee masten met de zeilen boven komen. Zij haastten zich om deze schatten in hun bezit te krijgen.
Zij hield de richting der kust van Long-Island met de baak van Fire-Island in het verschiet en zette met snelheid koers naar het oosten. Den anderen morgen, 13 December, des middags, klom een man op de brug, die het dek overspande. Men zou denken, dat het kapitein Speedy was. Deze was het evenwel volstrekt niet, maar Phileas Fogg esq.
"Hebt gij eenig plan gemaakt, Cyrus?" vroeg de reporter. "Wij moeten, terwijl wij nog tijd daartoe hebben, ons in het Rotshuis bergen." Zij moesten geen oogenblik verloren laten gaan; want de Speedy was nog slechts op korten afstand en de kogels vlogen in alle richtingen.
Cyrus Smith en de zijnen hadden dus niet eens de kans om te kunnen ontvluchten of zich in het binnengedeelte van het eiland te verbergen, daar de roovers er hun zetel wilden vestigen, en zoo de Speedy al vertrok om op buit uit te gaan, zouden toch zeker eenigen van de bemanning achterblijven, ten einde alles in orde te maken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek