Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 20 mei 2025


»Zend haar door een bode uw afscheidsgroet, en draag Cresus op haar de reden van uw overhaast vertrek mede te deelen." »Zij zullen mij voor een lafaard houden." »Voor een mensch te wijken is een bewijs van lafheid; zijn noodlot te ontvlieden, als men kan, is wijs." »Gij weerspreekt u zelven, Darius! Wat zou de leermeester in de krijgskunst van den vluchtenden leerling zeggen?"

De wind ging liggen, de regen hield op, en het wolkgevaarte, gedekt door een regenboog, schitterend in zijn prismatiese kleurepracht, zakte statig af naar het Noord-Oosten, uit de verte zijn dof gedreun als ten afscheidsgroet doende horen.

Daar stond de Zulu-Koning op; nog altoos vriendelik glimlachende zou hij de afscheidsgroet uitspreken. Ongelukkige Boeren! Hij ging hun doemvonnis vellen; en met de lach op de lippen, maar met verraad en bloeddorst in het hart, riep hij uit: »Bulala amatagati!" slaat de tovenaars dood! Dat was het afgesproken teken; en de opeengehoopte krijgslieden wierpen zich als hongerige wolven op hun prooi.

Mij dacht, ik hoorde zijnen laatsten doodskreet mij in de ooren galmen! Ik hield de bajonet vooruit, welbesloten om, indien het mogelijk ware, mij hardnekkiglijk te verdedigen. De overtuiging, dat ik sterven ging, ontrukte mij eenen zucht der treurnis, eenen afscheidsgroet aan het leven.

Indien mijn afscheidsgroet hem bereikt heeft in het paradijs, waar hij, volgens het koptische geloof, het huis bewoont, dat voor hem en zijn familie is bestemd, te midden van groene, met vruchten beladen boomen, dan heeft hij kunnen bespeuren, dat ik hem ook na zijn dood niet vergat.

Op een morgen der maand April verliet een groot koopvaardijschip de haven van Venetië in Italië. De saamgestroomde menigte zond het als afscheidsgroet een aanmoedigend «addio» achterna en het scheepsvolk beantwoordde dien groet, zoo lang en zoo ver het maar kon.

De afscheidsdronk, uit tywala, kafferbier bestaande, was door de Boeren gedronken, hun afscheidsgroet was aan Dingaan overgebracht; men wachtte op zijn laatste woord om zich te verwijderen, op te stijgen, en met vreugde in het hart over de gelukkige afloop van de zending, naar vrouw en kroost, naar vrienden en verwanten terug te snellen.

De Bonadventure was reeds een kwart mijl van de kust verwijderd, toen de passagiers op de hoogte van het Rotshuis twee mannen bemerkten, die hun een afscheidsgroet toewuifden. Het waren Cyrus Smith en Nab. "Onze vrienden!" riep Gideon Spilett uit. "Dat is onze eerste scheiding sedert vijftien maanden!...."

Daarop liet hij een kort verhaal van zijn sterven volgen, en nadat hij zijn liefderijken afscheidsgroet aan allen had overgebracht, besloot hij: "Het was op zijn graf, mijne vrienden, dat ik mij voor God voornam, dat ik nooit weder een slaaf in eigendom wilde houden, als het mogelijk was hem vrij te maken; dat niemand door mij ooit gevaar zou loopen om van huis en vrienden gescheiden te worden, en op eene eenzame plantage te sterven, gelijk hij gestorven is.

Dat zij ons dan tot afscheidsgroet "wel te rusten" wenschte, diende ter kennisgeving van haar voornemen, om ook den nacht onder het vriendinnedak te doortoeven. Bij Kreels verschijning troostten wij hem alsdan over zijn teleurstelling met menigerlei vriendelijk verzinsel. Daar antwoordde hij dan weinig op; hij druilde weg.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek