United States or Botswana ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zoodra deze haar bespeurde, vroeg hij: »Wel?..." »Kom, laten wij gaan," zeide zij. »Maar..." »Kom, er valt geen minuut te verliezen." Beiden verlieten de hall, nadat zij de hand van master Edward Carrol gedrukt hadden. In het midden van de bamboelaan, die naar de kleine havenkom voerde, ontmoetten zij den administrateur Perry. »Is het vaartuig klaar?" vroeg Walter Stannard. »Ja, master.
Geen enkele spoortrein, overigens zijn lievelingsspeelgoed, houdt het langer dan hoogstens vier dagen bij hem uit, 't zij hij van hout, van blik of van ijzer gemaakt is. Een uitkomst. Perry kondigt als reclame, den zwaren onbreekbaren spoortrein aan. Gegarandeerd. Hij is wel kostbaar, maar moeder schaft er toch een aan. Ze redeneert: duurkoop, goedkoop.
Eenige dozijnen geweren werden aan de meest behendige schutters uitgereikt, waarbij de zekerheidswapenen natuurlijk afzonderlijk gehouden waren voor James Burbank en zijne vrienden, alsook voor master Perry en zijne opzieners. Allen begaven zich naar de poterne.
»Eenvoudig dit," antwoordde de officier, »dat die aanvoerder juist dezelfde Spanjaard is, die kort geleden door den krijgsraad te Sint Augustijn, wegens gebrek aan bewijzen, ter zake van het gebeurde op uwe plantage vrijgesproken werd." »Texar?" »Texar?" »Texar?" Allen, èn James Burbank, èn Gilbert, èn Edward Carrol, èn Perry hadden gelijktijdig dien naam uitgekreten.
Men deelde ze aanstonds aan master Walter Stannard en aan master Edward Carrol mede, welke laatste door zijne wond, die nog niet geheeld was, gedwongen werd op een der divans in de hall van het heerenhuis uitgestrekt te blijven liggen. »De federalistische troepen te Sint Augustijn!" riep de gekwetste uit. »Het schijnt zoo, master Carrol," antwoordde de administrateur Perry.
Er ontstond dus eene groote opgewektheid onder hen, een eindeloos heen en weer geloop van de eene hut naar de andere; terwijl de administrateur, master Perry, tusschen de barakken op en neer wandelde en tusschen de tanden mompelde: »Als ik bedenk, dat in dit oogenblik nog handel te drijven is met die zwarten, dat zij nog steeds als koopwaar te beschouwen zijn!
»Het zij zoo, master Perry!" Master Walter Stannard en zijne dochter namen nu plaats in het vaartuig, dat door vier negermatrozen van Camdless Bay gevoerd werd. Het zeil werd geheschen en onder den druk van een niet al te sterken oostenwind, stak men van den wal af.
De administrateur, master Perry, ging middelerwijl voort zijn dienst te verrichten, alsof niets buitengewoons gebeurd was. Zoo bracht hij dien ochtend zijn dagelijksch bezoek aan de verschillende inrichtingen en arbeidsketen in de plantage, en kon hij daarbij ook van zijn kant de gunstige gezindheid der negers opmerken.
Maar wat was er dan op het werkelijke terrein des oorlogs geschied; welke feiten waren daar voorgevallen, die tot zulk eene wijziging in de plannen van den Commodore Dupont noopten? Dat vroegen zich master Walter Stannard en de administrateur master Perry herhaaldelijk gedurende dien eindeloozen dag van den 12den Maart af.
»En de toekomst zal zich met het bewijs van de degelijkheid belasten, waarde Perry," vervolgde master James Burbank. »Maar waar zal men voortaan het dienstpersoneel, voor de plantages benoodigd, aanwerven, mijnheer Burbank?" »Dat zal steeds onder de vrije negers gevonden worden, Perry." »Maar wanneer de negers in vrijheid gesteld zullen zijn, zullen zij niet meer willen werken."