Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juli 2025
Eene haag van distelstengels om de hut was bijna geheel vernield; en de man, die mij dit vertelde, kreeg, toen hij ging kijken wat er gebeurde, eene ernstige wond, waarom nu een verband zat. Men zeide, dat de donderbui over eene beperkte ruimte gewoed had; en inderdaad hadden wij uit ons bivouak van den vorigen nacht eene zwarte wolk met bliksemlicht in deze richting gezien.
Nog dienzelfden avond werd het gebeurde te Amsterdam aan de verbondenen in Den Haag bekend. De Haagsche heeren begrepen, dat nu ook voor hen de tijd van handelen gekomen was. Den volgenden morgen vertoonden zich Van Stirum en de zonen van Van Hogendorp met de oranjecocarde op den hoed in de straten.
Het »hoera» en »leve de Prins«! klonk voort tot Z. K. H. zijn automobiel weer bestegen had en, na afscheid van den burgemeester genomen te hebben, was weggereden naar Den Haag.
Ze zweeg even, nadenkend; maar dadelijk weer vervuld van 'n nieuwe kwestie, viel ze uit: "En wat willen de vegetariërs met de beesten doen, als we ze niet meer opeten? En hebben die menschen van de wereldvrede vertrouwen in de conferenties in Den Haag?" "Kind," lachte Mary, "gá toch. Ik ben waarachtig niet het orakel van Delfi.
Want met een feitenopsomming alleen, uitsluitend met het treurige nieuws, vulden wij reeds kolommen in onze bladen, overstelpten wij mijn collega's en ik de telegraafkantoren aan den Hoek, Den Haag en Rotterdam met zulk een berg van werk, dat wij er vaak verlegen mee werden als wij voor de zóóveelste maal op een dag of laat in den nacht nog weer met zoo een draadbericht van vier-, vijf-, achthonderd, duizend woorden of meer voor het loket verschenen.
Men kreeg in Den Haag van diverse kerkenraden verzoeken om advies. Het eerste antwoord was zowel van de Algemene Synodale Commissie van de Hervormde Kerk als van Gereformeerde deputaten dat "op een voor christelijke doeleinden bestemd gebouw het bewuste bordje principieel niet kan worden toegelaten, omdat het is een verloochening van het Evangelie."
Het jaar 1661 liep ten einde en nog had zich weinig vorst doen gevoelen, toen eensklaps, kort vóór Kersttijd, de wind noordoostelijk liep en zulk een felle koude aanbracht, dat binnen een paar dagen al het water in en om Den Haag met een dikke ijskorst bevloerd was.
Toen, met het burgemeesterschap, had ik aan den Koning geschreven met verzoek om geheimhouding; maar, dáár moet je niet gaan Suus. Eerst naar den Procureur-Generaal en dan naar den Minister in Den Haag; allebei heel vriendelijke menschen die zeiden, aan mij te zullen denken.
"Ja; want jij niet, hè?" en Else keek haar even onderzoekend aan. Toen, schijnbaar zonder verband, vroeg ze: "En hoe gaat het met Van Neerwinden tegenwoordig?" "O, ik geloof, dat die hard werkt," antwoordde Go zacht, "hij had wel al klaar kunnen zijn, maar hij is nu al lang weg; doet 'n groote studiereis.... En Rolands is doctorandus. Spreek-je Francis wel in Den Haag?"
Besloten om te studeeren, omdat 't haar wel 'n aardig leventje leek en ze 'n helder hoofd had, wetend, dat ze ophouden kon, zoodra 't haar niet beviel, voelde ze zich in het oude huis, als in 'n vreemd pension, waar ze eerst even moest wennen, dacht verder gewoon door aan haar leventje in Den Haag, waar ze zich zoo dichtbij wist, waar ze bij bleef behooren, al was ze volgens 't verhuisbiljet nu ook inwoonster van Leiden geworden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek