Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 mei 2025
Toen hij verdwenen was gedroeg Pluizer zich weer zeer buitensporig. Hij sprong over stoelen, buitelde over den grond, kroop op de kast en den schoorsteenmantel en voerde halsbrekende kunsten uit in de open vensters. 'Dat was nu Hein! mijn goede vriend Hein! riep hij, 'vond je hem niet aardig? Een beetje leelijk en knorrig van uitzicht.
"Als zij gaat, ga ik niet; en als ik niet meega, heeft Laurie het land; 't zou trouwens heel onbeleefd zijn er Amy bij in te halen, nu hij alleen ons gevraagd heeft. Ik vind, dat ze zich schamen moest zich zoo in te dringen, waar ze niet begeerd wordt," zei Jo knorrig, want ze had niets geen lust op een beweeglijk kind te passen, nu ze zich voorgenomen had eens echt te genieten.
Sorvels vrij knorrig: "althans geen goed nieuws, maar kwaads genoeg, ten minste voor mij." En na deze verklaring met een krachtigen vloek geverifieerd te hebben, liet hij een verbazenden bierstroom met bruisend geweld in zijn wijdgeopenden mond neêrstorten. "Maar je ziet er anders nog al niet uit, om zooveel verdriet te hebben," zei Veervlug; "'t zal nog al zoo'n vaart niet met je loopen."
De oude baljuw liep in zijne kamer op en neêr en was knorrig, want al was hij ook niet zeer driftig van aard, zoo was hij toch een oud man, die gewoon was te bevelen en die zijne eigene manier had, en nu moest hij zich laten kommandeeren, en had 's morgens klokke acht moeten opstaan, wat tegen zijne natuur was, en koffie had hij ook niet gekregen, en toen hij tot zijne opvroolijking een pijp wilde aansteken, waren er geene pijpen te zien.
Het kon hem niet schelen of hij tegengesproken werd, en hij had aanleg om boos te worden, wanneer men zich tegen zijn plannen verzette; hij was te zeer ingenomen met zekeren gedachtengang en preekte niet altijd om te stichten; hij had neiging om zich binnen een beperkten vriendenkring op te sluiten en was niet voldoende ter beschikking van allen; hij gaf te veel aandacht aan werk buiten de Kerk en verzuimde soms zijn herderlijke taak; hij stond erop zijn vrije uren te gebruiken, zooals hem goed docht en scheen er niet aan te denken, dat hij eigenlijk in het geheel geen vrijen tijd behoorde te hebben; hij was soms knorrig, wanneer hem extra-werk werd opgedragen en hij was niet altijd welwillend, wanneer hij iets doen moest, dat niet tot zijn eigenlijke werk behoorde.
"Op die boeken, zegt Uwe Edelheid?" antwoordt de Prins, "Vergeef mij, dat ik U tegenspreek ik was knorrig op mij zelf." "Maar dan moesten die boeken het toch ontgelden," herneemt De Witt lachend. "In trouwe, het gaat wel meer zoo in de wereld. De onschuldigen moeten het gelag betalen." "Gelukkig dat die boeken het niet voelen," zegt de Prins. "Maar ik zou mij wel voor het hoofd willen slaan."
Ik kon het niet langer meer uithouden; ik klauterde naar beneden om Mattia te halen; hij werd wakker en daar zijne zeeziekte voorbij was, was ook zijn knorrig humeur geweken, zoodat hij er niets tegen had om met mij op mijne kisten te klimmen.
"Gij vermoeit mij," hernam de jonge edelman knorrig, "gij martelt mij. Laat mij mijzelf ruineeren zonder dat ik het bemerk.
Hoewel gemakkelijk te temmen, blijven zij toch in de gevangenschap dikwijls knorrig en verdrietig, en als zij overdag waken, toonen zij zich traag of treurig. "Overal, waar de boomkronen aan den oever dicht bebladerd zijn," schrijft Schomburgk, "vond ik troepen van Apen in de takken, en wel het meest de werkelijk lieve Pluimstaartapen.
'k Was, zij zagen 't, wel te vrede; 'k Was niet knorrig als voorheen; 'k Praatte nu en dan eens mede; 'k Zei niet kort af ja of neen. Zo versleet ik gandsche dagen, Schoon op ver na niet hersteld, Maar dat kniezen en dat klagen, Heeft mij sinds niet meer gekweld. Vader zegt, 't kan meer gebeuren, Dat ik niet welvarend ben; Maar ik zal te minder treuren, Hoe ik meer daar aan gewen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek