United States or Eritrea ? Vote for the TOP Country of the Week !
Niemand op de wereld is zoo ongelukkig als 't jonge meisje. Al haar vroolijkheid is weg. Met haar fierheid, waarmee ze ieder die haar te na komt, op een afstand hield, is 't gedaan. Alles wat er op dien rit van Fors naar Berga gebeurde ligt voor haar bewustheid weer in 't halfdonker, waaruit het te voorschijn werd getooverd. Geen enkle heldre indruk bleef er van over. Ja toch!
Zoo werd afgesproken. Gösta reed alleen naar Borg, zonder éen van de vroolijke meisjes naar 't bal te nemen; maar de vurige wenschen van de achterblijvenden volgden hem. En Sintram, die er in juichte, dat de oude Dahlberg bedrogen zou worden, besloot op Berga te blijven, om Gösta met de trouwelooze te zien terugkeeren.
Daarop koos hij den eenzamen boschweg, die naar Berga leidde, waar kapitein Uggla toen woonde en waar hij wilde gaan eten. Berga was niet het huis van een rijk man. De honger wist den weg naar de met zoden gedekte woning van den kapitein; maar die werd met scherts ontvangen, met zang en spel vermaakt, zooals de andere gasten, en vertrok even ongaarne als zij.
De duizend rimpels, in haar gezicht waren éens zoo diep als gewoonlijk. Haar krullen, die over de oogen hingen, waren door haar tranen uit de krul gegaan en haar geheele magere gestalte schokte van 't snikken. Eindelijk neemt Anna het besluit aan die ellende een eind te maken. Zij zal haar meê naar Berga nemen. Wel was zij de vrouw van Sintram; maar op Borg kon ze niet blijven.
De oude juffrouw Ulrika Dillner, zij, die voor het koken en weven zorgde op het goed Berga, stond op de stoep en heette Gösta Berling welkom. Zij boog voor hem, en de valsche krullen, die over haar bruin, gerimpeld gezicht hingen, dansten van vreugde. Zij bracht hem in de groote zaal en begon te vertellen van de lieden op de hoeve en hun wisselvallig lot. De zorg stond voor de deur, zeide zij.
En nog heden, als ik voorbij Berga kom, knorrig over de steile heuvels en over 't verstikkende stof, verheug ik mij over uw bosch met de nu maar weinige witte stammen, die stralen van herinneringen aan jonge, schoone menschen, die elkaar liefhadden. Maar nu stond de Dood daar en de nachtdieren zagen hem.
Als ze haar op een bal ontmoet hadden, kon men er zeker van zijn, dat ze allemaal, de rechter in Munkerud, de proost in Bro, Melchior Sinclaire, zoo goed als de kapitein van Berga, hun vrouw in diep vertrouwen vertellen, dat als ze de jonge gravin voor 30 of 40 jaar ontmoet hadden, ja dan zouden ze.... "Ja, toen was ze nog niet geboren," antwoordden dan de oude dames.
Thrvch Wodins dor ånd dertenhêd was thene Magy bâs wrden ovir Skênlandis astardêl. Wra berga ånd wr-n sê ne tvrade hi navt ne kvma. Thju Moder wildet navt wêrha, hja sprêk ånde kêth, ik sja nên frêse an sina wêpne, men wel vmbe tha Skênlander wêr to nimmande, thrvchdam hja bastered ånd vrdêren sind. Vppa mêna acht toch te man alên. Thêrvmbe is-t im lêten.
To midden thisre stilnise fång irtha an to bêvande lik as hju stårvande wêre. Berga splyton fon ekkorum to spêjande fjvr ånd logha, ôra svnkon in hira skât del, ånd thêr hju êrost fjelda hêde; hêjade hju berga vppa. Aldland trvch tha stjurar Atland hêten svnk nyther ånd thåt wilde hef stâpton alsa nâka wr berg ånd dêlon, that ella vndere sê bidvlwen wêre.
De weg was slecht, want 't was in Maart; maar 't deed de oude Ulrika goed weer in de oude, welbekende slee te zitten, met het oude paard er voor, dat al zooveel jaren een oude getrouwe op Berga geweest was, juist als zij zelf.
Woord Van De Dag