Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
En zoo geschiedde het dat de rechter van Munkerud, die op een feest bij den proost van Bro geweest was, ongeveer tegen twee uur 's nachts voorbij Berga reed en een licht zag branden in 't venster van de logeerkamer. Hij zag duidelijk een gele vlam en de witte kaars en later sprak hij met verwondering over dat licht, dat in den zomernacht had gebrand.
Hij las, zei men, dat de Booze 't land verwoesten zou, zoover men den kerktoren van Bro kon zien. Hij wilde 't woud de kerk zien verdringen. Hij wilde de beren en raven zien huizen in de woningen der menschen. De akkers zouden braak liggen, en men zou geen hond of haan op de velden hooren. De Booze zou zijn heer dienen door leed over alle menschen te brengen. Dat was wat hij beloofde.
Toen de godsdienstoefening voorbij was zag men den booze naar de helling gaan waar de kerk van Bro ligt. Hij zag neer op het water en volgde het voorbij de pastorie tot waar het in 't Löfvenmeer valt. En men zag hoe hij de vuist balde en die schudde tegen 't bovenste gedeelte van 't meer en zijn groene oevers.
Straks is het tijd, de kerstlichten in de kerk te Bro aan te steken en diep in 't bosch, bij de hut heeft de jonge man de knetterende houtmijt opgestapeld, die zijn liefste zal voorlichten op weg naar de kerk. In alle kleine huisjes heeft de huismoeder takjes met lichtjes er aan in het venster gezet, om aan te steken, als de kerkgangers voorbij kwamen.
Zijn de kavaliers dan niet waardig bij de notabelen aan tafel te zitten? Trotsch zit daar de Majoorske tusschen den graaf van Borg en den predikant van Bro. De kavaliers laten het hoofd hangen als stoute kinderen, die in den hoek staan. En de gedachten van den vorigen nacht worden weer in hen wakker. Als schuwe gasten komen de vroolijke invallen, de dwaze vertelsels aan de tafel in den hoek.
Kapitein Lennart, Gods gezant, kwam op een namiddag in Augustus in de herberg te Broby en ging in de keuken. Hij was toen op weg naar zijn huis "Helgesaeter," dat een kwart mijl ten noorden van Bro ligt, dicht bij den zoom van 't woud. Kapitein Lennart wist toen nog niet, dat hij een van Gods gezanten zou worden op aarde.
Of heb je hem in zijn hol geschoten?" "Hij is in Bro geschoten." "Ja, zoo groot als de beer van Gurlita was hij toch niet," zegt Gösta; "maar 't was een mooi dier." "Als hij één oog had gehad," zegt Kevenhüller, "dan zou ik denken, dat het de oude zelf was, zóó groot is hij; maar deze is aan de oogen niet gewond geweest dus 't is de oude niet."
Hij floot zijn hond, den witten Tancred, en greep de gevlochten teugels. Jubelend reed hij weg, door rijkdom en pracht omgeven, hij, die toch al zonder dat straalde van schoonheid en tintelde van geest. Hij reed weg in den voormiddag. Het was Zondag, en hij hoorde psalmgezang uit de kerk te Bro, toen hij er voorbij reed.
Maar sinds hij je had leeren kennen, zooals je nu bent, zou hij er de kracht niet toe gehad hebben. Hoor nu, Anna Stjärnhök! vandaag heb je je bruidskleed aangetrokken om mijn zoon te volgen, maar als hij was blijven leven, hadt je hem nooit als bruid mogen volgen naar de kerk van Bro. Want je hadt hem niet lief! Ik zag het wel.
Velen verhaalden hoe hij hun verschenen was, tot Ulrika Dillner zijn lijk naar het kerkhof van Bro had laten brengen. Zij liet ook zijn booze dienaars van Fors wegzenden en voerde daar een behoorlijk bestuur in. Sinds dien tijd spookt het daar niet meer. Men verhaalt, dat dien avond een vreemde op de hoeve kwam en een brief voor de Majoorske had afgegeven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek