Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 november 2025
Borg en Ekeby liggen beide aan het lange Löfvenmeer, maar elk aan een anderen kant. Borg ligt in Svartsjö en Ekeby in Bro. Als het meer toegevroren is, moet men een paar mijl rijden, om van Ekeby naar Borg te komen. De arme Gösta Berling werd voor dit feest uitgerust door de oude heeren, alsof hij een koningszoon was en de eer van zijn rijk moest ophouden.
Het is de eenzaamste plek in 't bosch, en nu zoeken duizenden menschen er naar! Wat een eindelooze stoet van zoekenden! Zij zouden de kerk van Bro kunnen vullen, en niet alleen die van Bro, maar die van Löfvik en Svartsjö. Wat een eindelooze stoet van zoekenden! Kinderen, die niet met den stoet mee mogen, staan aan den weg of hangen over 't hek, overal waar hij voorbijkomt.
Als ze haar op een bal ontmoet hadden, kon men er zeker van zijn, dat ze allemaal, de rechter in Munkerud, de proost in Bro, Melchior Sinclaire, zoo goed als de kapitein van Berga, hun vrouw in diep vertrouwen vertellen, dat als ze de jonge gravin voor 30 of 40 jaar ontmoet hadden, ja dan zouden ze.... "Ja, toen was ze nog niet geboren," antwoordden dan de oude dames.
Toen hij bij de brug komt, hoort hij iemand zóó wanhopig schreeuwen, dat hij wel opkijken moet. In dien tijd was de kleine Duitscher Faber organist in Bro. Hij was een mager klein kereltje, en niet veel waard. En de koster was Jan Larsson, een flinke boer maar arm, want de predikant van Broby had hem zijn vaderlijk erfdeel afhandig gemaakt, volle vijfhonderd rijksdaalders.
Zij gaat veilig als een kind. Wie is wel beter bewaard dan die door God zelf bewaard wordt! Vroeger is zij altijd teruggekomen." Zoo is de stoet der zoekenden door de bosschen ten oosten getrokken, die Nygaard van de vlakte scheiden. Nu, den derden dag, trekken zij voorbij de kerk van Bro, naar de bosschen ten westen van Ekeby.
Zij werkten, en zij zouden blijven werken; maar hun loon zou uit eer, niet uit geld bestaan. "En wat zul je nu doen, Gösta?" vroeg de gravin toen ze dit alles verteld had. "Wat wil je van mij een afgezet predikant, door de menschen verworpen, door God gehaat!" antwoordde hij droevig. "Ik ben vandaag ook in de kerk van Bro geweest, Gösta. Ik moet je de groeten overbrengen van twee vrouwen.
"Het gaat ons goed," kreeg zij dan ten antwoord. "Nu komen betere tijden. De gekke predikant te Ekeby en zijn vrouw helpen ons allen." "Nu komt een goede tijd," antwoordde een ander. "Sintram is weg. De kavaliers op Ekeby zijn begonnen te werken. Het geld van den predikant te Broby is gevonden in den kerktoren te Bro. Er is zóo veel, dat Ekeby in eer en heerlijkheid hersteld kan worden.
Toen de pracht van den langsten dag over de bergen lag en 't klokgelui uit de kerk van Bro door den wind naar Fors gedragen werd, stond Sintram op in toorn. 't Scheen hem alsof God en menschen waagden hem te vergeten en hij besloot ook naar de kerk te gaan.
En gekleed alsof er een kou van dertig graden heerschte reed hij naar de kerk. Hij meende, dat het knarsen onder de slee van de scherpe kou kwam. Hij meende dat 't witte schuim op den rug van 't paard rijp was. Hij voelde geen warmte. Van hem ging kou uit, zooals warmte uitstraalt van de zon. Hij reed over de groote vlakte ten noorden van Bro.
Keurig gekleed, gewasschen en geschoren, met schoenen met glimmende gespen aan, met zijden kousen, met geplooide kraag en manchetten staat de dominé van Broby op dien zelfden middag voor de vrouw van den proost in Bro. "Een deftige dame, de dochter van een graaf! hoe kunt u meenen, dat ik, arme man! die in mijn huis noodigen kan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek