United States or Belgium ? Vote for the TOP Country of the Week !
En een jaar geleje nog had de politie een man, die diezelfde functie uitoefende as ik dee, leere prate, door 'm in de dwangboeie te kluistere. Toe ze 'm die andraaide riep ie: "O lieve God, ou!" en viel door de mande. Goed, dus die logementsvrouw zei al: nou, hèm zelle ze ook vast wel 'n spraaklessie geve, want dat is zeker geen zuivere koffie.
Daar vroeg iemand ies an de kastelein, 'n Armeniër was 't en ik vertaalde dat voor 'm. Toen zeit de Markies: "meneer, u ken meer as leze en schrijve; ik ook". "Daar de Markies arm was en an lager wal néé, als edelman zijnde heeft hij mijn nooit zijn geheime verteld vroeg hij an mijn: "zelle we same geen rol uitvoere?"
Want snij je mijn hart ope ... zien je één bonk oranje!... En zij die dan wete, dat de wieg van die volksbevrijer toch maar sting in 't armzalige dorpie Sluis, die zelle zich afvrage: Wat ken daar komme uit Nazareth? En daar komme zjuust die gróóste name van daan ..."
Nou....; daarmee kon 'k gaan. Wor d'r es wijs uit! Jans van den boer zegt, ze is zachies an zoo geworden. Toen het ze wel buië gehad dat ze dachten ze stapelgek werd. De mense zelle 't er wel na hebbe gemaakt. Ze is anders zacht as 'n lam; as je d'r maar met rust laat. En met blomme en beeste is ze kempleet gek. Je mot d'r zien met me peerd! zei de vrachtrijër.
Het zijn deeltjes van een serie »Naturstudien für Jedermann«. Het eerste behandelt »Stoff und Kraft«, het tweede draagt tot titel »Die Zelle ein Wunderwerk«. Beide zijn door geleerden van naam geschreven, het eerste door Prof. Dr. P. Gruner, het andere door Prof. Dr. E. Dennert.
In de gang, angstig, benauwd vroeg ze nog eens: "Zuster, ze zelle me toch geen pijn doen"... "Nee, Riekje, wees maar niet bang." De deur van de kliniek ging open. Zuster lei d'r voorzichtig in een bed en ging heen. Onrustig keek Riekje rond, verlegen bij het gezicht van zooveel menschen.
Jezus, ben je nou al an veertig?... Hij heit 't zoo goed met al z'n vrouwe... Ik ben 'n stumper... Nou zelle ze thuis niet te vrete hebbe... Wat zelle me kommeraads zegge!... En die juffrou staat nog altijd met de zwarte veeg op d'r bakkes... Bé-je nou al an tachtig!... Schei nou uit meneer!... Wat heb je d'r an!... 'k Weet niet hoe 'k hier gekomme ben... Me vrouw zal niet wete waar 'k blijf... Vijf en negentig... Hou op!
'k had 'r illisie van; 'k dacht al: God zel 'em zegene, dacht ik; me zelle de haffaire in heijere en zier van khant make, as er toch zoo weinig zier wordt geghete, en pheperement in 't groot gaan verhandele, as er maghtig feel in wordt homgezet; 'k dacht al, as Lewie der weer is, kan ie de huitdragerij op 'n ghroote sjhaal contenueere en me zelle in 't fette khomme as Joseph in Egipte.
Woord Van De Dag