Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 mei 2025
De bijen en de verwige, bonte vlinders fladderwiekten van blomme te blomme of speelden twee en twee met klepelende vlerken op en neer tegen de ijle lucht. Ze voeren weg over 't huis naar de breede koornvelden en 't aardappelland, maar deden weer een ommedraai en keerden naar 't hoveken onvermoeid hun spel hernemend.
Nou....; daarmee kon 'k gaan. Wor d'r es wijs uit! Jans van den boer zegt, ze is zachies an zoo geworden. Toen het ze wel buië gehad dat ze dachten ze stapelgek werd. De mense zelle 't er wel na hebbe gemaakt. Ze is anders zacht as 'n lam; as je d'r maar met rust laat. En met blomme en beeste is ze kempleet gek. Je mot d'r zien met me peerd! zei de vrachtrijër.
"Ik ken d'r beter dan jelie allemaal, 'k Ga met d'r over de blomme. Ze is net zoo best bij d'r verstand as jij en ik; alleen schuw voor vreemden en je mot oppassen dat je met je pooten van d'r beesten afblijft. Ze is achterdochtig, bang voor kwaadwilligheid. Jans van den boer zegt, ze is vroeger heel anders geweest. Toen vertrouwde ze de menschen teveel en is d'r aldoor ingeloopen.
Diepe schaduw schieten ze en een donker groen gewelf zij om het wezen van die linde doen. Wees gegroet mij, nauwlijks uit den morgendoom erkenbaar Lieve-Vrouwken, aan den lindeboom! VOETNOOT: 1 Doom = damp, nevel. Ik ben een blomme en bloeie vóór uwe oogen, geweldig zonnelicht, dat, eeuwig onontaard, mij, nietig schepselken, in 't leven wilt gedoogen en, na dit leven, mij het eeuwig leven spaart.
Buitendien nog Bloema, Bloemsma, Blomsma, Bloems en Bloemen, Blommen, Blomme, allen nieue patronymika. Misschien ook het enkelvoudige Bloem, met Blom. Toch blijkt uit al deze geslachtsnamen dat deze mansvóórnamen hier oudtijds niet zoo zeldzaam kunnen geweest zijn.
Weldra had het weezeken die nieuwe blomme in 't oog, die zoo fier en zoo mooi te pronken stond; en 't was heel verwonderd van zulk een schoone blomme te zien, die er daags te voren niet en groeide; eene blomme, die het nog nooit van zijn leven gezien en hadde.
Ik ben een blomme en doe des morgens open, des avonds toe mijn blad, om beurtelings, nadien, wanneer gij, zonne, zult, heropgestaan, mij nopen, te ontwaken nog eens of mijn hoofd den slaap te biên. Mijn leven is uw licht: mijn doen, mijn derven, mijn' hope, mijn geluk, mijn eenigste en mijn al, wat kan ik, zonder u, als eeuwig, eeuwig sterven; wat heb ik, zonder u, dat ik beminnen zal?
En, eens dat eene aan 't vallen is, de stervenstijd van allen is gekommen: geen een blomme en kan't meer houden: 't goud is uitgebrand. O goudenregen, heel en al het jaar, zoo heet gij regenval; doch regenval van goude, aleer het meien zal, en zijt gij meer. 'k Verlange al, eer de maand daar is weêromme, en tend de hoven, frisch; vol goudeware en zonneschijn geregend door uw' blommen, zijn.
die, al med eens, en zorgloos, uit de hand van heuren Schepper spruit! Door Hem, en door geen menschenhand, lag hier een nederig zaad geplant; door Hem, op dezen oogenblik, ontlook het, en dien troost heb ik, dat, blomme, gij mij bidden doet, en wezen zoo ik wezen moet: aanschouwende en bevroedende in elk uiterste einde 't oorbegin,
De mare van de blomme en de goudene sleutels liep seffens de parochie rond, en elders ook nog, en een ieder kwam zien naar die blomme, en het volk heette ze d' Hemelssleutelblomme, zoo ze nog heet. Zie Is. Op een eigenaardige natuurbeschouwing stoelt ook de volksweerkunde. Zij is van geslacht tot geslacht overgeleverd en mag bogen op een ervaring van vele eeuwen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek