United States or Micronesia ? Vote for the TOP Country of the Week !


En als-ie voorzichtig ophield, blij dat-ie mocht uitscheiden, na 'n harden dag arbeid, of als-ie geeuwend de lectuur stopte, zei ze zachies: "verder". Had ze 'n goeien dag, 'n dag van veerkracht, dan schoof ze 'r stoel dicht naar 't raam, las tot 'r wangen rood werden. 't Mocht niet, 't vermoeide te veel zei de dokter as-ie weg was, begon ze opnieuw.

.... "Zachies wat".... .... "Spreek jij maar zachies, als je ziet waaran onze arme jongen zich vergooid heeft.... Heb je nog meer bewijzen noodig?.... Kijk is in die kast.... Wat 'n sjiek.... allemaal van ons geld.... Ze mot direct d'r boeltje pakken, versta je? Ik wil die dingen geen minuut langer in huis hebben!.... Geplunderd heeft ze'm! Geplunderd! Zoo'n gelukzoekster! Zoo'n vies schepsel!"

Nou wist ze niks meer, lag ze met d'r dichte oogen onder het laken God, God, God, as je d'r over dacht, wer-je krankzinnig da-je elkaar zoo gesproken had, dat 't zoo uit was... "Slaap-ie Willem?" Hij hield zich maar stil. Wat most-ie nou nog verder praten? Zoo zachies mogelijk snoot-ie z'n neus, om niet te laten merken dat-ie nog wakker lag. Maandag was de begrafenis.

"Pas op nou... spreek zachies... as ze me zien, ben ik d'r bij"... "Dag Arie"... "Ach, Jezus!... Je maak me ongelukkig"... "Dag Arie"... "Ach toe... ga nou weg... 'k mag hier niet komme"... "Geef me 'n zoen"... "Nee toe nou... 'k Kom pas uit 't ruim... 'k Zie zoo vuil as 'n beest"... "Geef me 'n zoen, Arie"... "As je weg gaat... Dáár dan!... Maar ga nou vort... as ze me snappe"...

"Maar toe' 'k daar die eerste avend in Middelburg ankwam, en me intrek in dat logement voor gesjochte jonges nam, komt medeen die vent met de nachtlijst na mijn toe en zeit: "Zoo Generaal, hoe gaat 't met 't leve?" "Zachies an", zeg 'k nog. "Nou vrouw" roept ie die bolleboffin d'r bij "je mag de vlag wel uithange, want zúkke hooge personaadjes hebbe me nog nóóit te slape geleid!" "Achtbare Heer,

"Spreek wat zachies Marie... Denk an Jan"... "An Jan... An Jan... mijn arme jongen!" "Laat de alkoofdeuren dicht, kind... D'r valt niks meer an te veranderen"... "Mijn arme jongen... Dat-ie me niet herkend heeft!... ik ben toch z'n moeder!" "Goed zoo. Huil maar is uit"... "Als-ie niet dat mensch ontmoet had"... "Zachies wat"...

En 'n lap lucht kan je zoo zoetjes en zachies in prakkezeere ... Daar in Scheveninge, a'k dan op me krukkie ging staan, keek ik zóó over de duine in zee... Och man, en bij donder en bliksem maar over die koekoek heen hange, want voor 'n gesjochte jonge is er ommers tòch geen nood... En ... atheïste kenne geen angst! "Ja.... daar in Scheveninge, da's nou mijn Kurhaus.

"Spreek wat zachies.... Denk toch dat je kind dood is"....

... "Wou hij ons niet meer zien." ... "Nee." ... "Dat beest, dat schèpsel!" ... "Zachies, zachies!" "Heeft zij je dat gezegd?" "Ja." "Dan heeft ze je voorgelogen... Dat k

Ik bette meneer z'n gezicht met water want ik dacht, dat zijn aren zouden bersten. Na een kwartier kwam ie weêr bij. Ik had al-door geen oog van hem afgehad. Toen zeê ie zachies, o toch zoo zachies: Jans, kom eens hier. Ik geloof, dat ik nu dood ga zeg et an de jufvrouw, zeg et an de jufvrouw. Dit zeê ie precies zoo tweemaal achter mekaâr. Toen ging ie weêr leggen, achterover op zijn kussen.