United States or Macao ? Vote for the TOP Country of the Week !


En 'n lap lucht kan je zoo zoetjes en zachies in prakkezeere ... Daar in Scheveninge, a'k dan op me krukkie ging staan, keek ik zóó over de duine in zee... Och man, en bij donder en bliksem maar over die koekoek heen hange, want voor 'n gesjochte jonge is er ommers tòch geen nood... En ... atheïste kenne geen angst! "Ja.... daar in Scheveninge, da's nou mijn Kurhaus.

"Dit wetende, zou mijn pesioen ontvange worde op de achttiende, om rede ik de zeventiende per noorderzon na Alkmaar vertrok, waarop ik séance tenante gearresteerd werd, en zoo wier ik weer korrepus dilikt. Ze vroege vijf jare, maar 't wiere d'r twee, die 'k uit heb gedaan in Scheveninge, want daar ben 'k graag, zooda' 'k er altijd om vraagt.

"En tòch ... toe, toe is dat alles ten goeie gekeerd ... door 'n vrouw die mijn liefelijke hart verstond, 'n vrouw as 'n engel ... "'t Was de veertiende Juni. Toe sting ik in Scheveninge weer op de straat, met me heele armoeiïge lijf ineens in die zon. Buite de poort, in die lange laan van hooge groene boome, da'k van duizeligheid niet en wist of 'k links dan rechts af zou slaan.

"Nee, zès; want 't vonnis wier één maand met aftrek van preventief, want daar had ik zoo mooi voor gepleit, netuurlijk. Dus heb ik toe maar twee dage op Scheveninge doorgebracht, op A 46 ... Ja, da' pleidooi, daar konne die avekate van leere, zoo fijn as dat was. Die heele rol ha 'k uitgeschreve op papier, in de gevangenis, en uit me hoofd geleerd.

"Ik vroeg netuurlijk eerst an die welejelachtbare heere président en rechters of 'k 'n beest in 't spel mog neme om zoodoende me misdaad of val an de dag te brenge. "Welejelachtbare heere président en rechters! Veronderstel dat u met uw dame van Scheveninge kuiert, maar van De Haag komt er 'n hond, die wellicht verdacht voorkomt en schurf heef.

Maar eindelijk benne we allegaar tot niet meer dan vijf jaar veroordeeld, en door tusschekomst van de directeur ware we medeen al gescheië, zoodat zullie na Leeuwarde ginge en ik vroeg om me eigeste celletje werom in me vertrouwde Scheveninge!... "Maar 't eenige wat ik daar toe' toch zoo schrikkelijk miste, dat was me slaatje.