Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
Geet de eene de andere veurbij, dan zeg ie: naovend zamen! met een geluud as of 't oet een kelder komp, net as oeze köster op oldejaorsaovend zingt: oet diepte van ellende, en is 't een vrouwspersoon dat oe tegenkomp, dan pip 't as 't rad van een kruwagen dat niet esmeert is. Hier lacht en joegtert 't piepjonge goed, dat het een aord hef.
Um een klein entien verder te komen, loopt ze op een draf en as ze zint waor ze wezen wollen, draaft ze nog harder weerumme. Ze loopt veurbij zich hen en zint oet epraot, eer ze zegt hebt, wat de bosschup was. In 't staotsiejon eet ze staonde. Zit hef 't volk niet. 't Huppelt altied um oe hen en as ze jou ankiekt, denkt ze an wat aanders. Nee, de stad is niet veur mij. Ik holde 't met oes loeg.
Vrogger dacht ik, dat ze neet goed bij 't benul wassen, maor gekheid! Ze kunt heel wies wezen as 't heur vlijt dee broenen! Meene ie, dat ze het »Zwaontien", waor ik, as ik nao de mark riede, wal is stille hol, veurbij wilt?
Paul, die Deine-Meu's boodschap had volbracht, keerde met Anneke, die de koperen kan vol warmen room droeg, vroolijk huiswaarts. Wat zij te zamen spraken hoorde niemand, moar, dat Anneke hoast zoo rood zag as 't rooie duukske, dat ze urn den hals had, dat zag Grijs van Reinderts wel toen de twee veurbij kwiemen en ze mekoar "gemerge", zeejen.
Met een klein ketiertien was ik op de groote Mark en gunk de Vismark over, straote in en straote oet, nao de Ossemark en langs 't fondement van Gejot, waorveur ik de hooge hoed ofnam, geliek as Boerhave dee veur de vleerboom, en veurbij de akkedemie, waor de wiesheid van Drenthe oet komt, zee de olde köster altied en dan kneep ie de oogen digte van wege een proces, daor hij arg maoger van was eworden, en endeliek stund ik veur een zulversmidswinkel, waor een jufvrouw achter de teunbanke stund te lezen.
Maar Kamiel, reuzensterk, hield hem hoe langer hoe steviger gekneld en hijgde, bedarend-kalm: "Nie nie, boas, ge'n meug niet, 't zoe ou spijten! 't zoe ou spijten! Ge moet wachten,... wachten ... tot da ou keleire veurbij es!" Eerst toen Smul wat tot bedaren was gekomen en ophield met schelden en vloeken liet hij hem los.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek