Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 6 mei 2025


Ende ooc willic gheen mans vriendinne Sijn, die leeft onder des hemels trone: Al waar hi een coninc ende spien crone, So en dadic mi niet te cleine. O scone maghet van herten reine, Al dadi die wille mijn, Uutverkoren Sanderijn, En bleve u onvergouden niet.

Ic en weten op eerde gheboren niet, Dien ic so verre betrouwen soude, Ginckic met hem spelen in den woude, Hi en soude met mi doen sijn gherief. Daertoe hebbic u te lief, Sanderijn, wel scone wijf, Dat ic onteren soude u lijf, Scone maghet, haddicx die macht; Also en was ic nie bedacht, Dat ic u doen soude enege scande.

Ic en wil niet wesen, Her Lanseloet, enich mans vriendinne, Maer ic wille gerne gherechte minne Draghen sonder dorpernië. O Sanderijn, bider maghet Marie, Dorperheit en leggic u niet te voren, Want daer en es nu gheen wijf gheboren Op eerde onder des hemels trone, So rijc, so mechtich no so scone, Die mi verhoghen mach dan ghi.

hoe hi wert minnende ene joncfrou die met synder moeder diende. DIE PROLOGHE: Ic bidde gode van den trone Ende Maria, der maghet scone, Dat si ons allen wille bewaren Ende in doghden also ghesparen, Dat wi hemelrike ghewinnen: Dies biddic der maecht Marien, der coninghinnen, Die een vrouwe es bovenal. Nu hoort wat men u spelen sal.

Barbara te Delft bezaten ze in een dubbel exemplaar en een hs. van den aanvang der 15e eeuw bevattend een groot aantal "stichtige woorde genomen uut den boeck der revelacien der heiligher maghet Mechteldis" behoorde voormaals aan "die susteren van der derde oerde" van FRANCISCUS te Heusden in N.-Brabant. MOLL, Boekerij v.h. St. Barbara-Klooster, p. 32-33.

Vrouwe moeder, bi sente Symoen, Dat ghi begheert, willic u gheloven, Opdat ic metter maghet mach hoven Op mine camere, ic ende si.

Och Sanderijn, ende seldi mi Laten dan in dit verdriet, En sal uus mijns ontfermen niet, Dat ic troost van u mochte ontfaen Ende ghi met mi wout spelen gaen Hier neder in dit groene dal, Daer die voghelkine maken geschal Ende die bloemen staen in 't groen, Scone maghet, sender mesdoen Ende al sonder dorperheit?

O weerde maghet sente Marie, Ende hoe ghelijc so sprect si hare, Damiet der scoender care, Van Damast die scoene coninghinne, Die ic boven alle vrouwen minne, Die op der eerden sijn gheboren. Nu sprect op ende laet mi hoeren, Ghi sprect haer boven maten ghelijc.

De Proloog: God die van der maghet was gheboren, Om dat hi niet en woude laten verloren, Dat hi met sinen handen hadde ghemaect, So woude hi al moeder naect Die doet sterven in rechter trouwen.

Ay edel ridder van hogher aert, God, die alle dinc vermach, Die moet u gheven goeden dach, Edel ridder van herten vri. O scone maghet, god die si ons bi Ende moet u ende mi in doghden sparen, Ende van allen quaden bewaren, Ende sonderlinghe van niders tonghen, Also dat niet en werde ghesongen Van ons beiden eenich quaet.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek