United States or Qatar ? Vote for the TOP Country of the Week !
O edel ridder hoghe gheboren Dat en mach nemmermeer ghescien; Al eest, dat ic u gerne mach sien, Ic en ben niet uus ghelijke; Ghi sijt mi te hoogh gheboren ende te rike, Edel ridder, te sijne u wijf: Daeromme so moet sijn een blijf, Al eest, dat ic u met herten minne.
Robbrecht: Vrient, wildi den jonghen deghen Copen, ic sal u segghen dan, Wiene droech; ende diene wan, Sal ic u segghen alte gader: Die coninc van Cecilien es sijn vader. Een wigant hoghe gheboren, Ende sijn moeder, als ghi moghet hoeren. Es conincs dochter van Hongherien. Meester: Vrient, es hi van dier partien. So es die jonghelinc mijn gherief, Ic salne copen, eest u lief.
Ic en weten op eerde gheboren niet, Dien ic so verre betrouwen soude, Ginckic met hem spelen in den woude, Hi en soude met mi doen sijn gherief. Daertoe hebbic u te lief, Sanderijn, wel scone wijf, Dat ic onteren soude u lijf, Scone maghet, haddicx die macht; Also en was ic nie bedacht, Dat ic u doen soude enege scande.
Hets recht, want hi eest wel weert: Hi es een ridder wide vermeert, Ende een vaelyant ridder van hogen moede, Wael gheboren ende rijc van goede, Ende gheradich ende vroet, Ooc es hi te wapene goet, Ende van groten doene bekint, Want hem mijn herte met trouwen mint Boven alle creaturen.
Ic sal oec pinen om haer scande, Der coninghinne, mijns oems wijf, Dat hi nemmermeer sijn lijf Met haer en sal delen, die wigant . Aldus so sal mi bliven dlant, Machic volbringhen dese dinc. Meester: Waer sidi, hoghe gheboren coninc Van Damast , gheweldich heer? Mijn herte es mi van rouwen seer , Van saken, die ic hebbe ghesien.
Mi es emmer also te moede, Om dat ic lach daer in ghewonden, Doen ic te vondelinghe was vonden; Ic bender seker af gheboren: Mijn herte seghet mi te voren, Want ic daer in ghewonden lach. Ic nemmermeer vroude ghewinnen en mach. Ic en hebbe vonden mijn gheslachte, Ende die mi oec te vondelinghe brachte. Ic souts hem danken, bi Apolijn!
Ook tot hare "vri edele sinne ende wel gheboren" was het verholen woord gezegd, dat geen vreemden kunnen verstaan. In hare jonge jaren had zij zich geheel aan de minne overgegeven; zij beloofde zich niets dan zaligheid van de minne, van der minne wijsheid, rijkdom, goedheid, macht lacy! het zou anders uitkomen. Wel zegt de dorper: jeghen avont Sal men loven den sconen dach.
Tal van mannen en vrouwen, die tot den adel behoorden, lieten zich in den geestelijken stand opnemen. Een Westvlaamsch auteur der 14de eeuw gaat zelfs zóóver dat hij zegt: Van vier moneken sijn die drie Gheboren van groten maghen. In de geestelijke ridderorden waren beide elementen der toenmalige maatschappij vereenigd.
Van den Lande van Oversee moet gedicht zijn na den val van ST. JEAN D'ACRE en in der Kerken Claghe hooren wij den dichter zeggen: Wat sagh ic in den spieghel claer? Mijn oude leven, mijn graeuwe haer, Hoe sterven es met mi gheboren! Tusschen deze twee gedichten bestaat eene vrij nauwe verwantschap.
In een allegorisch gedicht uit de tweede helft der 14de eeuw wordt gezegd, dat de knapen van zekeren HER ERENTRIJC waren ... al van eenen gheslachte Gheboren al ut Nederlant. Ook als strijdleus vinden wij dien naam daar gebezigd: Daer mochtmen die tyene horen Lude roepen: "Nederlant!" Doch het was slechts een naam.
Woord Van De Dag