United States or Guatemala ? Vote for the TOP Country of the Week !


Nu en willic hier niet langer duren: Reinout, vaert met haesten sere, Ende segt Lanseloet uwen here, Dat hi nemmermeer en peinse om mi. O edel vrouwe, van herten vri, Na dien dat aldus wesen moet, So biddic u, edel vrouwe goet, Om een litteken, dat ic mach Metter waerheit segghen, dattic u sach Ende ghesproken nebbe, ende ghesien. Reinout, dat sal u ghescien.

Och edel wijf, nu laet mi hoeren, Hoe sidi comen in dit lant? De jonghe joncfrou Damiet: O Esmoreit, wel scoene wigant Mi dochte ic hadde u gherne ghesien, Maer en mochte mi niet gescien, Ic en moeste daer omme liden pijn. Doen maectic mi als een pilgherijm, Ende come aldus ghedoelt doert dlant, Ende nam Platus metter hant, Dat hi soude mijn behoeder sijn.

Dat sien hevet twee oghen: dat es minne ende redene. De redene en can Gode niet ghesien, sonder in dat hi niet en es; Minne en rust niet dan in dat Hi es.... Redene hevet meerre ghenoechlecheit dan minne, mer minne hevet meer suetecheiden van zalecheden dan redene. Doch hulpen hem dese twee herde zeer onderlinghe, want redene leert minne ende minne verlicht redene" .

Her Lanseloet, hets dicke gheseit: "Bi lichte gheloven es die menege bedroghen," Dats seker waer ende niet gheloghen, Want hets menichweerf ghesien Dat vrouwen oneerlijcheit ghescien, Omdat si mans te verre betrouwen, Dat hem namaels sere doet rouwen Als die saken waren ghesciet.

Ick hebbe ook eenighe eighen boecken van 't recht der oorloge ghesien, ten deele geschreven van theologanten, als van Franciscus Victoria, Henricus Gorichemus, Wilhelmus Mathaei, Johannes van Carthagena.... ten deel mede van doctoren in de rechten als Johannes Lupus, Franciscus Arius, Johannis de Ligneus, Martinus Laudensis, maar alle desen hebben van soo seer overvloedige materie uytermate weinigh bijgebracht en den meesten hoop alsoo, dat sij zonder orde die dinghen, die tot het recht der nature behooren, die tot het goddelijke, die tot der volckeren recht, die tot het burgherlijcke, die uit de canonijcke of geestclijcke rechten genomen zijn hebben vermengd en onder malkander geworpen, 't Geen allen dezen ontbroken heeft, namelijck 't licht der historiën, hebben beginnen te vervullen de seer geleerde Faber ... wijdloopiger Balthasar Ayala en noch meerder Albericus Gentilis in wiens naestigheit, ghelijck ik wete, dat ze anderen kan behulpelijck zijn, en bekenne dat ick daer door geholpen ben". Van Covarruvias en Vasquez wordt gezegd: Twee Spanjaerden Covarruvia en Vasquius hebben de scholastycke subtielheden met de kennissen der wetten, en canonijcke rechten te samen ghekoppelt.

Ende cort so quam die valcke daer weder Ende sochte die geerde op ende neder, Maer hi en mochse vinden niet: Dies dooghde die valcke wel swaer verdriet, Dat hi die gheerde dus niet en vant: Dit seldi segghen den coenen wigant. Hi sal wel gheloven van dien, Dat ghi mi ghesproken hebt ende ghesien, Als ghi hem dese tale ontbint. Nu hebbic mine woorde gheïnt. Reinout, god moet u bewaren.

Ic sal oec pinen om haer scande, Der coninghinne, mijns oems wijf, Dat hi nemmermeer sijn lijf Met haer en sal delen, die wigant . Aldus so sal mi bliven dlant, Machic volbringhen dese dinc. Meester: Waer sidi, hoghe gheboren coninc Van Damast , gheweldich heer? Mijn herte es mi van rouwen seer , Van saken, die ic hebbe ghesien.