United States or Zambia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Bij ieder antwoord, dat de geest mij gaf, ontviel mij een deel mijner genietingskracht; bij elk gevonden raadselwoord verdroogde het troostend geloof en het steunend betrouwen in mijnen boezem. Alles werd logen en bedrog in mijn oog: logen en valschheid, tot de dienst Gods zelf.

Het zal wel niet behoeven verhaald te worden, dat boven die streken, zoo nabij de Zuidpool, de magneetnaald van het kompas, voortdurend van streek, geene te betrouwen aanwijzingen weergaf met betrekking tot den te volgen koers.

De edelmoedige Fransman deed zoveel bij de Koning, zijn broeder, dat deze tot de genade overhelde, en Gwyde alleen ten Hove ontbood. De oude Graaf, vol strelende hoop, begaf zich met betrouwen naar het koninklijk paleis. Hier werd hij in een grote en prachtige zaal geleid.

Deconinck liet de ambachtsman naar zijn vrouw terugkeren, en ging zelf ten huize uit. Bij de oude Hal kwam hij aan een prachtige woning: hij klopte en de deur werd geopend. "Wat wilt gij, Vlaming?" vroeg de dienstknecht. "Ik begeer Mijnheer De Mortenay te spreken." "Ja maar, hebt gij geen wapens? Want gij lieden zijt niet te betrouwen." "Wat geeft u dit!" sprak de Deken.

Zij hebben goud bij hoopen, zij hebben manhaftig bloed bij stroomen, zij bezitten geduld, onverschrokkenheid, betrouwen in Gods hulp.... Zou wel uit Vlaanderen de verlossing der volkeren uitgaan? Zouden wel de Gilden, bewusteloos nog, de ontslaving der wereld voorbereiden?... Inderdaad, daar rijst de vrijheidskreet over het sluimerend Europa.

Zijn schedel helde zwaar voorover, hij wandelde moeilijk en ging gebogen onder het gewicht zijner droeve heugenis. Zijne schrikkelijke voorzegging beneep mijn hart met somber aandenken. Reeds zag ik in de toekomst de nare spoken van rampspoed en ongeluk mij te gemoet treden. Doch ik had nog betrouwen in God. Mijn oog ging smeekend ten hemel.

Eenvoudig maar wel berekend!" riep hij na eene diepe overweging. "En ik mag op u betrouwen? Het is geen strik dien gij ons spant?" "Hebt gij mijn leven niet in uwe handen, heer? Doe mij dooden indien gij bevindt dat ik u verraad." "Ik geloof dat gij oprecht zijt", zeide mber Gervaas, "maar duidt het mij niet ten kwade dat ik, als veldheer, eenige maatregelen tegen alle verrassing neem.

Ik deed niets, niets om dat betrouwen weer te winnen, wijl ik ook niets had gedaan om het te verliezen. Gij waart alleen aan het handelen. Ik vermoedde toen niet dat dit geheele proces tegen u zelf moest uitdraaien. Ik meende dat het, in een koortsigen uitval, tegen mij zich oplossen zou. Ik duchtte dit niet. Heerlijker dan ooit ware onze liefde uit zulken strijd opgerezen. Hij wachtte.

Zij zullen u aanhooren.... En mocht u de kunst ontbreken om de reeds zoo diep geroerde snaren huns gemoeds nog te treffen, zij zullen het u welwillend vergeven, in aanzien van uw lofbaar doel...." Ik heb den geest geloofd, op uwe goedheid mijn betrouwen gesteld en de taak aanvaard.... Het is nacht over de wereld.... Na eeuwenlange heerschappij is eindelijk het trotsche Rome gevallen.

De Mortenay zat bij een kleine tafel waarop zijn helm en zijn degen nevens de ijzeren handschoenen rustten. Hij bezag de Deken met verwondering: deze boog zich voor de Stadsvoogd en sprak: "Mijnheer De Mortenay, ik heb mij, met betrouwen in uw eerlijkheid, tot hier begeven, wetende dat die stoutheid mij niet zal berouwen."