Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
Ghi selt nu hebben uwen doemsdach: Al die werelt en holpe u niet. Robbrecht hanct men hier. De jonghelinc noch: Aldus eest menichwerf ghesciet: Quade werken comen te quaden loene; Maer reine herten spannen croene, Die vol doeghden sijn ende vol trouwen. Daer omme radic, heren ende vrouwen.
Ic wille vriendelike met u gaen, Want mi ware leet, mesquame hem iet. Die hem in tijts wel besiet, Die mach in eren staende bliven. Al dus soude men een dinxken bedriven, Om een wijf te brengen inden stric. Wie soude dit bat ghedaen hebben dan ic? Want als die wille es ghedaen, So es die minne al vergaen; Dit es menichweerf ghesciet.
Want messelike dinge sijn ghesciet: Ghi mocht noch werden wel mijn vrouwe, Sijt mijns ghenadich ende blijft ghetrouwe, Ende comt met mi in dit casteel; Ic sal u gheven een juweel; Ic wane, ghi noit des ghelike en saeght.
Ay! mochtic noch vader ende moeder mijn Scouwen, so waer mi therte verclaert; Ende waren si dan van hogher aert. So waer ic te male van sorgen vri, Sine moeder: O edel jonghelinc, nu comt tot mi Ende sprect tegen mi een woert, Want ic hebbe u van verre ghehoert Jammerlijc claghen u verdriet. De jonghelinc: O scoene vrouwe, wats u ghesciet, Dat ghi aldus lict in dit prisoen?
Maer nu wert daer een cnecht gheboren, Dies Robbrecht hadde groten toren Ende int herte groten nijt. Nu seldi hier sien in corter tijt, Wat dat den jonghelinc ghesciet, Ende hoe dat hem Robbrecht bracht in swer verdriet.
De meneghe sprect, hi en meines niet: Al dier ghelike es mi ghesciet, Want al spreict mijn mont, Ic en saels niet meinen in minen gront, Want ik an hare alder doocht. Ic bidde gode den oversten vooght Dat sijt mi qualijc nemen en moet: Si es so eersam ende so goet, Ende eest dat sijt qualike nemt, So wert haer herte van mi ontvremt, Dan so blijft mijn herte in pinen staen.
Toont de onbekende dichter der Chanson de Roland niet eene sterke liefde voor "dulce France"? Het zou geen wonder zijn, dat menig hoorder der Nederlandsche bewerking zich bewust is geworden van de liefde tot zijn geboorteland, waar hij ROELANT hoorde zeggen: Dan wille God niet, dat ghesciet, Dat soete Vrankrike bi mi Sijn eere verliese, hets soe vri!
Ene bloeme, dat en es niet: Ende esser nemmer toe ghesciet, Daer omme en salie den boom niet haten, Noch te copene daer omme laten, Want hi es so scone ghedaen. Ic sie daer op so meneghe bloeme staen Met groten hope sonder ghetal, Daer edel vrucht af comen sal, Opdat god ghedoghen wille. Nu doet ewelijc hier af een ghestille Ende comt met mi, wel scone wijf.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek