United States or Saint Helena, Ascension, and Tristan da Cunha ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ic duchte hi es verdoemt Ochte ghestorven quader doot, Ofte hi es in vrouden groet, Dat hi mi dus heeft vergheten. Ic sel nochtans die waerheit weten, Hoe die saken met hem staen, Al soudic daer om die werelt doer gaen. Waer sidi, Platus, meester vroet? De meester: Edel vrouwe, ghetrouwe ende goet; Tot uwen dienste ben ic bereit.

II. 336 in Vondels vertaling: "Oock geloof ick niet dat de weerelt in eenigh ander saizoen geboren wert, of in den aenvangk eenen anderen toon hielt; het was toen lente: de groote werelt quam met de lente te voorschijn, en d' oosten wint hielt zijnen kouden adem in, toen de dieren eerst het licht zagen." 43 Het uur des daags en het zoete S: deze woorden zijn subject.

Na het gebed gaf de voorganger op te zingen Ps. 46:1. Als ons de noot overvalt krachtigh, Ons borcht en heyl is God almachtigh; Sulcks bevinden wij in den noot, En hebben in hem troost seer groot. Dies vreesen wij in geenen dinge, Al waer 't dat de werelt verginge, En de bergen hen wierpen snel In 't midden der zee diep en fel.

Men hoort door al de stadt, door alle groene velden, En door het gansche rijck van desen handel melden, 1430 De snelle weder-klanck die roeptet in het wout, En al de werelt juyght dat Pretiose trout. Op het wonderbaer houwelick voren geroert. Oorspronck van de lant-loopers, die wy heydens noemen.

O! Mamet ende Mahoen, Lieve vader, hoghe baroen, Die moet u gheven goeden dach, Ende oec mijnder moeder die ic noit en sach Meer dan nu te deser tijt! Ic ben al mijnder droefheit quijt, Die ic in mijn herte ontfinc. Doen ic vernam dat ic een vondelinc Was, doen waert ic die droefste man, Die nie ter werelt lijf ghewan, Maer het is mi ten beste al vergaen.

Zijn verzet tegen de materiëele voorstelling dat "God is als een mensch gedaen", zijne eigene voorstelling dat God "altemale een gheest" is, herinneren ons ook aan den Lekenspieghel. BOENDALE'S beschouwing der literaire kunst is door HILDEGAERSBERCH overgenomen; de verzen: Const is die alrehoochste schat Die men ter werelt ye besat.

Ende daer toe node hi die meeste princen der werelt, dat waren sine Apostelen...." . Dat is dezelfde geest waaruit vijf eeuwen vroeger het Oud-saksisch heldendicht Hêliand was voortgekomen. Wat ons dan ten slotte in RUYSBROECK het sterkst treft, dat is het ruime van zijne persoonlijkheid en zijn werk.

Ic waende mijn here de coninc, Edel wijf, hadde ghesijn mijn vader, Ende ghi mijn suster, dat wendic al gader Ende beide gheweest van enen bloede, Ay! mi es nu alsoe wee te moede! Bi minen gode Tervogan, Ic ben wel die druefste man, Die nie ter werelt lijf ontfinc. Ay mi! benic dan een vondelinc, Op erde nie droever man en waert. Ic waende sijn van hogher aert, Maer mi dunct ic ben een vont.

Al waer de gulde son de werelt open* doet 815 Daer gaen wy sonder schroom, als op ons eygen goet. Wy leven over-al als prinçen van den lande; Niet hebben even-wel en is hier niemant schande.

Het hoogste waartoe hij het in dezen brengt, is zachte ironie die in haar soort vooral voor dien tijd verdienstelijk is: Waerom souden wy trueren yet? Sint God die werelt werden liet, So ne was sy nye so wel te vreden. Die paeus die leeft by goeden reden Om te dienen onsen Heer