Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 mei 2025
Bij dit beleg, hetwelk beroemd is geworden in de geschiedenis, berustte het opperbevel eigenlijk bij onzen Stadhouder; "nochtans uyt beleeftheydt ende om meerder eendracht wille gunde hij Prins MAURITS die eere mede, gelyck er steets eene sonderlinghe liefde ende eenicheydt tusschen dese twee gheweest is," zegt VAN REYD, 234.
Nochtan deert mi bovenal, Die woorde, die hi sprac, die ridder vri, Ende keerde sijn aanschijn omme van mi, Al haddic gheweest een stinckende hont. Dat hebbic so vaste in minen gront, Ende doet mijnder herten also seer; Ic meine, dat hi nu nemmermeer Van mi en weet, goet noch quaet. Ic salt al laten ende gaen mijnder straet Dolen in vremden lande.
Ic waende mijn here de coninc, Edel wijf, hadde ghesijn mijn vader, Ende ghi mijn suster, dat wendic al gader Ende beide gheweest van enen bloede, Ay! mi es nu alsoe wee te moede! Bi minen gode Tervogan, Ic ben wel die druefste man, Die nie ter werelt lijf ontfinc. Ay mi! benic dan een vondelinc, Op erde nie droever man en waert. Ic waende sijn van hogher aert, Maer mi dunct ic ben een vont.
Enkele voorbeelden mogen hier volgen: "... Van wege ons beminden Jan Corneliszoen, Alias Jan zevers' Printer, wonende binnen onser stede van Leyden Is ons verthoent gheweest, hoe dat gaerne Imprimeren en in prite legge soude dit teghenwoerdige Boeck en is een Cronycke va Hollandt En also hem datselve costelick en moijelic vallen sal, en dat dit selve Boeck noyt gheprint en is gheweest soe en soude hi die selve Printe en Inpressie niet durren bestaen sonder te hebben brieven va Octroye en privilegie van ons... etc." .
O Esmoreit uutvercoren, Edel ende vroem, scone wigant, Doen u mijn lieven vader vant, Dies es leden bi ghetale Achttien jaer, dat weet ie wale, Hebdi gheweest mijn minnekijn. O uutvoren deghen fijn, Ewelijc blivic in dit verdriet; Want ic en wils u ghewaghen niet; Dadict, mijn vader name mi dlijf. De jonghelinc: O uutvercoren edel wijf, benic dan een vondelinc?
«Ic soude mi biechten seer bevreest Met alle minen sinne; Ic heb seven jaer in den berch gheweest...» Ronse verkreeg zijne eerste keure in 1240, vijftig jaren na Kortrijk. Nu kon de bevolking zich ongestoord aan den arbeid overgeven, op den handel toeleggen. Gedurende de middeleeuwen bloeide de lakenweverij zoowel te Ronse als te Gent, te Brugge, te Ieperen en te Kortrijk.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek