United States or Lesotho ? Vote for the TOP Country of the Week !
Daer omme so eest mi al ghedaen, Dat ic u beiden sal doen scheden. En siedi niet hoe hi hem soude beleden Ende es die hoochste van den lande, Ende doet hem selven di grote scande, Dat hi mint so nederen wijf? Hi soudse trouwen, die keytijf, Dat horic wel, woudics hem ghestaden, Maer ic salt al anders beghaden Dat dat nemmermeer en sal sijn. Waer sidi, scone maghet Sandcrijn?
Voor ridderlijke mannentaal geeft hij vrome breedsprakigheid. Waar hij een epitheton toevoegt, geschiedt het om de Christenen dapperder en vromer, de heidenen lafhartiger en slechter te maken. in het Nederlandsch: Nemmermeer en wert si u wijf. Maar hoe is de aanschouwelijkheid van het oorspronkelijke in dit fatsoen ondergegaan.
Nu en willic hier niet langer duren: Reinout, vaert met haesten sere, Ende segt Lanseloet uwen here, Dat hi nemmermeer en peinse om mi. O edel vrouwe, van herten vri, Na dien dat aldus wesen moet, So biddic u, edel vrouwe goet, Om een litteken, dat ic mach Metter waerheit segghen, dattic u sach Ende ghesproken nebbe, ende ghesien. Reinout, dat sal u ghescien.
Mi dunct, dat mi mijn herte sal scoren Van groten rouwe, die ic drive; Dat ic in minnen sinnen blive, Dat es wonder alte groot. Ic ware mi vele liever doot, Dan icse nemmermeer en soude sien. Reinout, ghi moetter omme gaen spien, Of ghise iewerrinc vinden moghet: Want nemmermeer en werde ic verhoghet, Voor dat icse metten oghen anescouwe.
Storve mijn vader, ic soude u trouwen, Edel wigant, tot enen man: Esmoreit, so mogdi dan Sijn van Damast gheweldich here. De jonghelinc: O edel vrouwe, die onnere En sal u nemmermeer gescien; Dien lachter moet verre van u vlien, Dat ghi sout nemen enen vondelinc. Uw vader es een hoghe coninc, Ende daer toe sidi soe scoene. Ghi moecht met rechten draghen croene, Voer elken man die nu leeft.
O edel ridder hoghe gheboren Dat en mach nemmermeer ghescien; Al eest, dat ic u gerne mach sien, Ic en ben niet uus ghelijke; Ghi sijt mi te hoogh gheboren ende te rike, Edel ridder, te sijne u wijf: Daeromme so moet sijn een blijf, Al eest, dat ic u met herten minne.
Mijn herte van groten scaemde beeft, Dat ic al dus hebbe ghevaren. De jonghe joncfrou Damiet: O Esmoreit, laet u mesbaren! Dies biddic u, edel wigant. Al waest dat u mijn vader vant, Dan werd u nemmermeer verweten. Met groten vrouden onghemeten Selen wi leven, ic ende ghi.
In den Couchi vindt men wel eens aardige verzen; zoo b.v. deze: Daer so hadde een worm ghebeten Diepe in ziere rosen blat, So dat nemmermeer dat gat Conde heelen noch genezen.
Ic sal oec pinen om haer scande, Der coninghinne, mijns oems wijf, Dat hi nemmermeer sijn lijf Met haer en sal delen, die wigant . Aldus so sal mi bliven dlant, Machic volbringhen dese dinc. Meester: Waer sidi, hoghe gheboren coninc Van Damast , gheweldich heer? Mijn herte es mi van rouwen seer , Van saken, die ic hebbe ghesien.
Ik bidde Mamette om sine onst, Dat icken ghewinnen moet met eren; Want nemmermeer en menic te keren, Ic salne u bringhen in uwer ghewout. Daer omne seldi mi selver ende gout, Her coninc, gheven in miere ghewelt.
Woord Van De Dag