Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juni 2025
Daer sal die meneghe om besueren Die bitter doot, dat wetic wel te voren: Nochtan bleve die arbeit al verloren, Want hi en mochse ghewinnen niet, Hi soude hem selven int verdriet. Bringhen ende ooc groten heren. Ic sal mine tale wel keren, Ende sal segghen dat si es doot. Waer sidi, hoghe gheboren ghenoot, Van Deenmerken, her ridder stout?
Dat ic hem doen soude eneghe smerte, Die ic te mijnder herten droeeh? De kersten coninc: Swijt, quade vrouwe! hets genoech; Gesproken, ic en wils nemmeer hoeren; Ic sal u in enen put versmoren. Robbrecht, leitse mi ghevaen! De vrouwe: God, die hem ane ene cruce liet slaen, Die so moet mi nu verdinghen Ende te mijnder onscout bringhen, Want ic hier af niet en weet.
Ook in dat taalwerk is "nederlant" en "overlant": het vlakke, dat wel eens plat wordt; de liefelijk opwaarts glooiende landen; de hooge toppen, waar de auteur zich in de nevelen verliest: de "hoge materiën", waarvan hij beseft dat een schrijver ze slechts kan "voirt bringhen met woorden also verre als ment woorden mach" .
Ik bidde Mamette om sine onst, Dat icken ghewinnen moet met eren; Want nemmermeer en menic te keren, Ic salne u bringhen in uwer ghewout. Daer omne seldi mi selver ende gout, Her coninc, gheven in miere ghewelt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek