United States or India ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ic sal u gheven prinsepael Een litteken proper ende noyael. Ghi selt segghen den ridder vri, Dat wi stonden, ic ende hi, In enen sconen groenen bogaert, Ende dat daer quam van hogher aert Een edel valcke van hogher weerde, Ende beete neder op ene gheerde Die scone met haren bloemen stoet.

Dit hiet si mi segghen, her ridder goet, Ende dat die valcke die daer quam Ene bloeme van dier geerden nam, Ende alle die andere liet hi staen. Sine vlercke ginc hi doe van hem slaen Ende vlooch wech met haesten groot: Dat seise mi, hoghe gheboren ghenoot.

Maar in dreigende drommen komt het volk opzetten: Kennemers, Friezen, Waterlanders, "tghemene diet" van Noord-Holland, de poorters uit Zuid-Holland alles trekt naar het kasteel aan de Vecht Ende segghen, dat si verliesen Willen beide lijf ende have, Of si wreken haren grave .

Dat seldi segghen den ridder goet; Ende dat die valcke die daer quam, Ene bloeme van dier gheerden nam, Ende alle die andere liet hi staen. Sine vlercken ghinc hi van hem slaen Ende vlooch wech met haesten groot: Dit seldi segghen den edelen ghenoot.

Nu en willic hier niet langer duren: Reinout, vaert met haesten sere, Ende segt Lanseloet uwen here, Dat hi nemmermeer en peinse om mi. O edel vrouwe, van herten vri, Na dien dat aldus wesen moet, So biddic u, edel vrouwe goet, Om een litteken, dat ic mach Metter waerheit segghen, dattic u sach Ende ghesproken nebbe, ende ghesien. Reinout, dat sal u ghescien.

Seidi hare sijn hoghe gheslachte, Ende dan Venus in haer wrachte, Ende worde minnende den jongen man Soe mochte si hem segghen dan, Hoe dat hi ware comen hier; Want, her coninc, der minnen vier Mochte in uwer dochter openbaren, Als hi ware comen te sinen jaren. Daer omme en secht haer ghene dinc, Dan dat hi es een vondelinc; Te min so salder haer gheligghen an.

Robbrecht: Vrient, wildi den jonghen deghen Copen, ic sal u segghen dan, Wiene droech; ende diene wan, Sal ic u segghen alte gader: Die coninc van Cecilien es sijn vader. Een wigant hoghe gheboren, Ende sijn moeder, als ghi moghet hoeren. Es conincs dochter van Hongherien. Meester: Vrient, es hi van dier partien. So es die jonghelinc mijn gherief, Ic salne copen, eest u lief.

Dat salie u segghen, vrouwe weert, Dat ghi varen moet met mi, Want Lanseloet, die here vri, Heeft u doen soeken over al. Ende dat laetste, dat hi mi beval, Dat was, of ic u vinden mochte, Edel vrouwe, dat ic u brochte: Hi sal u seker maken bruut. Reinout, vrient, dat spel es uut. Segt dat hi een ander beghinne: Ic en gave niet om Lanseloets minne Een gers dat uutter eerden gaet.

Ende cort so quam die valcke daer weder Ende sochte die geerde op ende neder, Maer hi en mochse vinden niet: Dies dooghde die valcke wel swaer verdriet, Dat hi die gheerde dus niet en vant: Dit seldi segghen den coenen wigant. Hi sal wel gheloven van dien, Dat ghi mi ghesproken hebt ende ghesien, Als ghi hem dese tale ontbint. Nu hebbic mine woorde gheïnt. Reinout, god moet u bewaren.