Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
Ic sal u gheven prinsepael Een litteken proper ende noyael. Ghi selt segghen den ridder vri, Dat wi stonden, ic ende hi, In enen sconen groenen bogaert, Ende dat daer quam van hogher aert Een edel valcke van hogher weerde, Ende beete neder op ene gheerde Die scone met haren bloemen stoet.
Nu willic steken minen horen Ende sien of mi God beraden mochte. Bi den here, die mi ghewrochte, Ic sie ginder porren een wilt, Daer mijn herte op es ghestelt. Ic wane noit man op ghenen dach Also sconen wilt en sach Als ghinder staet op ghene fonteine. Ene scone maghet ende ene reine, Dunct sijt mi sijn an haer ghedaen. Ay god here, mochtic die ghevaen, So en ware mine aerbeit niet verloren!
Ook tot hare "vri edele sinne ende wel gheboren" was het verholen woord gezegd, dat geen vreemden kunnen verstaan. In hare jonge jaren had zij zich geheel aan de minne overgegeven; zij beloofde zich niets dan zaligheid van de minne, van der minne wijsheid, rijkdom, goedheid, macht lacy! het zou anders uitkomen. Wel zegt de dorper: jeghen avont Sal men loven den sconen dach.
Voor de woorden: "dulces literulas sanctus amor non habet" vinden wij bij MAERLANT: noch laten gaen Salute, subtijleke ghedicht Ende met sconen rimen verlicht . Het is natuurlijk denkbaar, dat in het viertal aangehaalde plaatsen gedoeld wordt op Fransche minnepoëzie, doch het kan niet waarschijnlijk worden geacht.
Ghi hebt mi so vriendelijc ane getaelt Met hoveschen woorden ende met sconen, Ic bidde gode, dat hijt u moet lonen Dat ghi so hovesch van herten sijt, Dat ghi mi nu te deser tijt So vriendelijc hebt ghesproken an. O scone maghet, so gawi dan, Ic sette u mijn trouwe te pande.
Zoo eindelijk ook in dat dartele stukje Dmeisken metten sconen vlechtken dat aan zijne naïeve zinnelijkheid zooveel verleidelijke bekoring paart dat de dichter of een later lezer er onder schreef: "Desen sproke doet mi al te sere verlanghen" . Vgl. Vad. Ged., ed. VERWIJS, X Goede Boerden, no. VIII: "ene boerde" en Mnl. Wdb. i.v. b.v. "die boerde van den Grale". Vgl. Mnl. Ged. Mus., I, 326.
Dies biddic u om den riken God, Dat ghi met mi niet en maect u spot, Al benic dus verdoolt al hier. O scone wijf, inder minnen vier So leght mijn herte te male ende blaect: Ghi sijt hovesch ende wel gheraect, Ghi selt bi ridderscape sijn mijn wijf, Ghi hebt soe edelen sconen lijf. Opdat u wille es ende bequame, Ic bidde u, segt mi uwen name, Ghi selt seker sijn mijn vrouwe!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek