United States or Zimbabwe ? Vote for the TOP Country of the Week !
Reinout, nu sijt mi ghetrouwe, Ende vaer se soeken oost ende suut; Segt hare, ic salse maken bruut Ondanc alle minen maghen. Here, ic wilder gerne om waghen Mijn lijf ende ghenen aerbeit sparen, Maer het ware beter, liettijt varen, Hets messelijc hoe si haer sal bekeren.
Maer heden merghen, doent was dach, Gaf hi enen swaren sucht: Sanderijn, ik hebbe sijns levens ducht; Dies dooght mijn herte grote pijn. Nu biddic u, scone maghet Sanderijn, Dat ghi wilt gaen te Lanseloet, Want hi leghet in groter noot, Dies dooght mijn herte swaer verdriet. Edel vrouwe, dat ghi ghebiet Wert herde gerne van mi ghedaen.
Solche holländisehe Annexionen lassen wir uns gerne gefallen, enz. enz. In de Hausblätter leest men: "Die Uebersetzung ist dem Original ebenbürtig sie spricht uns durchaus an, als sei sie selber ein Solches."
O edel ridder hoghe gheboren Dat en mach nemmermeer ghescien; Al eest, dat ic u gerne mach sien, Ic en ben niet uus ghelijke; Ghi sijt mi te hoogh gheboren ende te rike, Edel ridder, te sijne u wijf: Daeromme so moet sijn een blijf, Al eest, dat ic u met herten minne.
Ook gevoelde hij stekende pijnen aan zijn voet, waarop de piano driemaal met kracht was neergekomen, en aan zijne knieën, die viermaal op onverklaarbare wijze tusschen het instrument en de geel-behangen wand beklemd waren geweest. De rest van den dag speelde hij: Einzug der Gladiatoren en Das haben die Mädchen so gerne.
„Cuba es mi Patria.” „Uitstekend! Die heb ik èltijd gèrne gerookt; ik zèl dèrvèn een nemen èls monster.
Noch dancic gode der salegher tijt, Dat ic heden mergen niet vaste en sliep: Het was een ingel, die mi riep, Dat ic te woude soude varen jaghen! Mijn oghen nie liever wijf en saghen; Ghi selt seker werden mijn! Her ridder, saelt also moeten sijn, So willic mi gerne tuwaert keren, Ende dancken gode ende u der eren, Dat ghi u selven so neder daelt.
O, edel ridder, eest dan trouwe, Minen name doe ic u weten: Sanderijn ben ic gheheten, Ende mijn vader hiet Robberecht, Ende was een wael geboren sciltknecht, Ende diende metten coninc van Averne. Scone maghet, dat hooric gerne, Dat ghi van wapene gheboren sijt.
Toen hij die driemaal getrommeld had, ging hij zenuwachtig voor het venster staan, en trommelde op de ruit: »Ja, das haben die Mädchen so gerne«. Hij was als een gramophone met vele oude platen. Na bijna drie uur van pijnigend afwachten, klonk een luide slag door de dorpsstraat. Hij snelde naar buiten.
Woord Van De Dag