United States or El Salvador ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Natuurlijk," zei Gerard opgelucht, "moet u voor 't eerst respondeeren? ik weet niet, of ik er nog veel van ken, hoor; maar 'k heb nog al wat boeken hier " "Maar als 't gesprek zoo taalkundig wordt, gaan wij liever wat loopen samen, hè Els, en bespreken zóó samen de grondwet?"
Ze was eigenlijk bang, dat ze ziek worden zou; aan tafel had ze niet kunnen eten, en 'r hoest was zoo pijnlijk en hol. Els had gezegd, dat ze beter deed naar bed te gaan, maar ze wist, dat ze zich zoo rampzalig zou voelen, als ze alleen in de donkere kamer lag, ook al kwam 't nichtje telkens goedig naar haar kijken. Het was toch zoo iets anders, dan ziek zijn thuis.
"Hier ben ik al, vrouwke!" zeide Gheryt, na zijn moeder gekust te hebben: "hier ben ik: hoe staôt het er met sinds van mergen?" En meteen trad hij toe en drukte zijn vrouw hartelijk in zijn armen. "Dat's maôr zoo passelijk met onze Els," zeide moeder: "ze heit weer wat koorts ehad, maôr het eten lijkt er toch nogal esmaôkt te hebben, nietwaôr ook, Elske?"
En Go liep weer hulpeloos in de lichte voorkamer heen en weer, soms gauw 'n paar happen achter elkaar nemend; dan weer lang rondstappend zonder aan eten te denken. Het was natuurlijk, dat de koorts 's avonds hooger werd, en dat Els geen trek had, was geen vreemd verschijnsel.
Op verscheidene plaatsen dringt ze door tusschen steile bergwanden, die loodrecht uit het water opkomen, en heelemaal begroeid zijn met kamperfoelie en wilde rozen, met hagedoorn en els, met vogelkers en wilgen, en er is niet veel, dat prettiger is op een mooien zomerdag, dan op dat kleine, donkere beekje te roeien en naar boven te zien naar al dat zachte groen, dat zich vasthaakt aan de ruwe bergwanden.
Zijne Majesteit reikte hun beiden de hand, die zij kusten en dankbaar verlieten zij het paleis. De goudklomp had ook hun geluk gebracht. Een vriendelijk thuis. "Bart! Bart, kom je? grootmoe roept je." "Ja, ik kom hoor! kijk ereis Els, kijk, gaat ie niet fijn." "Nou," antwoordde Elsje met overtuiging. "Veel mooier dan die van Jaap laatst, niet?"
Jawel, natuurlijk! antwoordde Bruin, omdat meneer Drogers hem met zijn kleine grijze oogjes scherp aankeek. Begrijpt u? Drogers wees op de buste, dit is geen levend wezen dit is geen soort vèn fèntoon in soliden vorm gebrècht en èls zoodènig heeft 't groote verdienste zonder twijfel, mèr.... Lijkt ie nu, of lijkt ie niet? vroeg Capelli kortaf.
De mond is best, hij had die min of meer dunne lippen ... en toch ... Ik ben immers niet onbescheiden u neemt toch niet kwélijk èls ik soms iets zeg, dèt u niet toegeven kèn?... Neen! neen! Waarachtig niet; ik luister met allebei m'n ooren u spreekt zoo verstandig ik leer van u ik ben u dankbaar! O, meneer Bruin!
Je grootvader was thuis, maar Marijtjes vader nog niet. Op een morgen kwam het kleine ding binnenloopen, met een benauwd gezicht Tante Bartje, moe roept, gauw! gauw! Nou, ik ging mee en de kinderen achter me aan. Daar lag die arme Els, benauwd en naar. Een andere buurvrouw om den dokter. Vader nam de kinderen mee en dienzelfden nacht stierf ze in mijn armen.
Hij zag den heer Carrington zich voorover buigen naar den poel, met zijn hand tegen den stam van den ouden els, en in het water gluren, doch natuurlijk kon hij de verrassing en het genoegen niet apprecieeren, waarmede de heer Carrington de groote, ongewoon-lijkende knobbels en slingers der waterplanten op den bodem gadesloeg.
Woord Van De Dag