Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 mei 2025
O! in 't minst niet! De artist kwam wat dichterbij, met een uitdrukking op zijn gezicht, alsof hij in meneer Drogers een clown zag, die hem amuseerde. Dèn zie ik iets in de oogen daerentegen, dèt me niet bevèlt. Muller hèd heel licht blauwe oogen, die herken ik hier volstrekt niet, 't lijkt net een blindemèn. En dèn, om je de waerheid te zeggen, z'n neus, die wès énders.
De mond is best, hij had die min of meer dunne lippen ... en toch ... Ik ben immers niet onbescheiden u neemt toch niet kwélijk èls ik soms iets zeg, dèt u niet toegeven kèn?... Neen! neen! Waarachtig niet; ik luister met allebei m'n ooren u spreekt zoo verstandig ik leer van u ik ben u dankbaar! O, meneer Bruin!
[p.86] Nei,... dèt ken ik nie kroppe.... Wèt heb ik nou èn de hènd!... kè je Annemie niet meir.... Annemie uyt de Orènjestroat?... noù, diè kachel brent ... segge d'r seife stomme te g'la
Maar wanneer men het eerste gedeelte van Det flager leest, waarin Bjørnson den stijl namaakt van een bekrompen copist, die met eerbied de gewelddaden der familie Kurt beschrijft, dan ziet men, hoe deze schrijver vertellen kon, wanneer hij de moeite deed, zich in eene situatie in te denken.
Bovendien, hier lachte de geleerde heer allerminzaamst tegen den artist u heeft de photo en die kèn niet jokken ik maek u wel m'n compliment 'k ben blij, dèt 'k uw chef-d'oeuvre gezien heb en kennis met u maekte.... Dank u!
Zevenhonderdjaren wordt er gespeeld om Reginald's ziel, en eerst op den jongsten dag zal het spel eindigen. In Limburg klinkt Waleram's stem, en ze roept ten Noorden en ten Westen, ten Zuiden en ten Oosten: "Moord! moord!" Twee lichten dwalen, als de stem, die geen echo heeft, klinkt. En dit zal duren tot den jongsten dag. Det Heilig Hout van Dordrecht
"God loeënt och", zegt thans nog de arme, als hij een aalmoes krijgt aan de deur. Maar komt de arme om een aalmoes bij iemand, die niets te geven heeft, dan zegt deze: "God wil os helpe." Of hij hiermede te kennen wil geven, dat hij zelf geholpen moet worden? Gaat iemand op reis, dan luidt het nog vaak ten afscheid: "Gank, det dich God bewaar!"
Het zou lang duren, voor Ibsen de indrukken van 1864 kon vergeten. Pruisen blijft voor hem het land van bruut geweld. In 1870 laat hij zich daarover scherp uit in zijn Ballonbrev til en svensk dame, waaruit ik alleen deze twee verzen citeer: "Thi mod skønhed hungrer tiden, Men det ved ei Bismarck's viden."
De photografie geeft die juist zóó aan. Jè, maer hij hèd er destijds zoo'n dingetje òp hoe noemen ze 't ook weer, zoo'n sikje! Een jeune-France? Dèt is 't jèwel, juist. Ziet u, meneer Bruin, dèt zèl 't verschil zijn; veur 't overige zit er mèchtig veel in die buste in! summæ summærum kèn ik toch niet ènders zeggen dan: 't Is Muller!
Zwaar viel hem het scheiden van de heerlijke "Mayenfelder Au", waar hij det hoogste geluk zijns levens gesmaakt had, maar nog zwaarder viel hem het afscheid van de bedroefde gade. Zijn slotvoogd Golo droeg hij op, goed voor zijn beminde vrouw te zorgen, en haar verzocht hij, dezen haar volle vertrouwen te schenken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek