United States or Saint Pierre and Miquelon ? Vote for the TOP Country of the Week !
Behalve stroohoeden met vervaarlijke randen, droegen zij groote Oostersche zonneschermen, die ze, als noodzakelijk bij een équipement voor 't buitenleven, in den grand bazar hadden gekocht. Leendert en Willem volgden geeuwende, terwijl Kris en Leentje met de boezelaars boven hare hoofden, aan 't hek bleven gluren om óók eens te zien wat er eigenlijk te doen was.
Johannes zag het roodborstje knikken en schuins naar Robinetta gluren. 'Hier niet! hier niet! tjilpte het vogeltje. 'Wat bedoel je, Johannes? vroeg Robinetta. 'Weet ge er niets van, Robinetta? Weet ge niet, waar het te vinden is? Wacht ge niet op het gouden sleuteltje? 'Neen, neen! Vertel eens, wat is dat? Johannes vertelde wat hij van dat boekje wist.
Een wonderlijk beeld vol menschelijk leven is dat opstaan van de menschen in een groote stad, om hun werkzaamheden of genietingen van den dag te beginnen, en wel zou het ons treffen, als we met Asmodeus de daken van de huizen konden lichten, om naar binnen te gluren. Laat ons een paar bijzonderheden er van in het oog vatten.
En zie, Goddank, nu gaan die oogleden open en keeren zich zijn oogen naar het licht. En het zonnetje 't welk door de deur naar binnen kwam, werkte misschien nog weldadiger dan het hemellicht, 't welk door het venster er in blijft gluren. "Alweer Jacoba! Als je je volstrekt geen rust gunt dan zul je ziek worden. Ik had niets noodig kind!"
Hij van vrees, toen hij den vijand tegemoet moest treden. Van zulk een verhaal zou men en . Zien kijken staren gluren turen. Door middel van het gezicht iets waarnemen. ~Zien~ laat in het midden, of dit met opzet of meer toevallig geschiedt. Het duidt soms ook het bloote vermogen aan, dat men door 't gezichtszintuig iets kan waarnemen: Deze man kan niet meer ~zien~.
Ze trad haar kamer weer in, en Wouter hoorde haar zeggen: "dat is nou 't jongetje van 't paard, weetje?" Hierop volgde iets als teruggehouden lachen en daarop 'n doodelyke stilte. Wouter wist alweer niet hoe hy 't had. Na eenig wachten waagde hy 't even in de kamer te gluren, waaruit men hem zoo geheimzinnig had toegeroepen. Vrouw Claus, dacht-i, zou nu toch wel met haar toilet gereed zyn.
"Kom," zeide Rodolphe tot zijn vriend; "ik heb de nieuwsgierigheid van je geest heel duidelijk door het venster van je oogen zien gluren; ik zal ze bevredigen; maar laten wij niet zoo hier op straat blijven; het is zoo koud, dat vraag en antwoord zouden bevriezen." En zij gingen een café binnen.
Hij bleef een paar minuten voor zich staren, en toen hij weer naar André keek, zag hij dat die glimlachend zijn hoofd schudde tegen Annatje, die nu aan 't buffet stond. Het oude heertje zat met een nijdig-vies gezicht naar hem te gluren van uit zijn hoek.
En samen schopten zij Ngakoera onder de dekens uit. Een minuut later durfde Mapoehi even te gluren, en hij zag het spook drinken. Toen het een levende hand uitstak en die op de zijne legde, voelde hij het gewicht ervan, en was overtuigd dat het geen spook was.
Als je nu langer opblijft, dan zul je ziek worden, en dat wou ik om geen tien generaa.... ik meen voor geen geld van de wereld. Kom mijn beste; zie me nu eens even wat vroolijker aan. Zóó ja, dat gaat nog al. Zwaarmutserij daar doen we niet meer aan; is 't wel mijn lieve August? Hé, wat komt daar uit dien zak gluren?
Woord Van De Dag