Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Zei Pallieter. "Ja, as ze gin cente vraagt." "Awel, ze zal er gin vrage!" riep Pallieter tot den veldwachter en dan tot de vrouw, terwijl hij haar twee frank gaf: "Lient mij oe orgel veur e kortieke, ik vraag gi geld, 'k mag dus spele! Allé vroem on den dans! 'k zal ik draaie want van e goe weer mut ne mensch profiteere! Hoep!"
"Neeë," riep Charlot, "ik gon nog liever vroem nor huis dan hier deur te gaan!" en ze trok een gezicht, als wilde ze gaan weenen. "Ni schrieve, Charlot; kom ik zal er oe overzette!" En meteen wipte hij over de beek, nam de kwade Charlot in zijn armen en droeg haar met veel moeite door het waterken.
Charlot deed de deur toe. "Die heèt deur wierroek en kèesriet eurre neus bedeurreve...." riep Pallieter haar nog toe. Als de aarde goed doordrenkt was, wreef hij verheugd in zijn handen en zei: "Zoe bestaan ik toch veur iet: wat de natuur ma' geft, geef ik heur vroem. Iet veur iet en niks veur niet."
O Esmoreit uutvercoren, Edel ende vroem, scone wigant, Doen u mijn lieven vader vant, Dies es leden bi ghetale Achttien jaer, dat weet ie wale, Hebdi gheweest mijn minnekijn. O uutvoren deghen fijn, Ewelijc blivic in dit verdriet; Want ic en wils u ghewaghen niet; Dadict, mijn vader name mi dlijf. De jonghelinc: O uutvercoren edel wijf, benic dan een vondelinc?
"Lot ons al mor vroem kiere, 'k krijg deurst!" Zij meenden weer te keeren, maar Fransoo riep: "Ginder, de processie!" En waarachtig, in dien kletsenden regen, kwam de processie, zwart, met open regenschermen, treurig afgezakt.
Zij liet zich op een stoel vallen, en begost te schreeuwen om haar schoon kleed, dat nu bedorven was en goed voor Loebas laten op te slapen. "Zwijge," zei Pallieter, "hoe was de reis?..." "Wa ne regen! we na regen," ging ze voort, "de mieste blijve tot het over is, het muziek is ni wille mee vroem kome, en is mè den trein afgereje. Der hemme wijve gevoechten oem in den oemnibus te zitte.
Charlot was blij, dat het gedaan was, en zei met een zucht: "Dormee is de Vaste gedaan en kome de klokke vroem." "Ge zijt er toch ni mager van geweurre!" lachte Pallieter. "'k Hem ma toch niks te verwijte," zei Charlot fier. "'k Hem mor iens per dag man gusting geëte!" "Dan waard' ook iedere kier oem te berste!" "Watte?" riep Charlot geërgerd.
"Ze komt vroem oem te trijwe!" zei Pallieter, "en dan komde allemaal oep de fiest!" Daarop begonnen ze allen gelijk te zingen: "Zonder ons Marieke kunne wij nie wezen, Zonder ons Marieke kunne wij nie zijn!" 't Was buiten nu een aangename lucht met velerhande geuren.... Zij wandelden arm in arm, langs den Nethedijk, en zwegen geroerd door den innigen avondstond.
/* Liefe geert: Kompt toch gauw vroem, want we missen uw hard... Lot de mense mor chouwele en geloofd alleen uw trouwe Lowis... */ Dienzelfden avond nóg was Geerten terug bij zijn geliefde en liet zich heur streelingen welgevallen, want ook in zijn gemoed was alles rustig geworden na lang nadenken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek