Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 mei 2025
Garcon, riep Snepvangers, toen hij verzadigd was en zijn derde glas gedronken had. Hier heeten de garçons allemaal Jan leerde de Verdierenpikker. Awel, Jan, riep Snepvangers, kunnen we hier logeeren. Alles is vol, Menheer, nergens vindt u nog onderkomen, beweerde de man terwijl hij het drinkgeld opstreek. Ja maar, we moeten toch slapen, verzette zich Snepvangers in zijn zekerheid getroffen.
Zei Pallieter. "Ja, as ze gin cente vraagt." "Awel, ze zal er gin vrage!" riep Pallieter tot den veldwachter en dan tot de vrouw, terwijl hij haar twee frank gaf: "Lient mij oe orgel veur e kortieke, ik vraag gi geld, 'k mag dus spele! Allé vroem on den dans! 'k zal ik draaie want van e goe weer mut ne mensch profiteere! Hoep!"
Ja, zei de trompetter van de burgerwacht, terwijl hij zijn gele koorden schikte en naar zijn roodkoperen instrument keek, ja, ik zal mogen blazen... dat heb ik nog gedaan... daar draag ik decoraties van... Awel, peilde de Spreeker... We moeten misschien naar de grens, blufte de man en liep door. Dan kunnen wij gerust zijn, betrouwde de argelooze Snepvangers. Onnoozele bloed, verachtte Sander.
Geheimzinnig hmde hij aan tafel, liet soms zijn vork zakken om zich even in zijn toekomstdroomen te verdiepen. Papa, wat scheelt er toch? ondervroeg Marieken, wier kuur weer voorbij was. Och, kind! Awel ja, Snepvangers, ge doet zoo vreemd, wat is er gebeurd? Och, mama, nu willen ze mij met alle geweld naar den gemeenteraad zenden! Zijt ge zot, Snepvangers?
"Och zwijgt," knorde Charlot, maar een weinig daarna weer zoet, heel met haar eigen ingenomen: "En ik die altij' doecht begijn te weurre, 'k ben al blij da'k het noet ni geweurre ben, want wa zou Marieken hier zijn, zonder mij?..." "Awel," baste Pallieter, "'k zal ze bij ij late slape!" "Da' wil'k ni zegge," zei Charlot, en hier richtte zij zich op.
Na een kort gesprek met Lowis, zette Geerten zich bij hen, met den rug naar den toog, juist tegen over Schoon Fransken, die strak voor-zich uit starend met glunder-gulzige blikken volgde iedere beweging van Lowis' wel gevulde gestalte, tronend voor den spiegel van 't met veelkleurige glazen en licht-doortintelde drankflesschen versierde buffet ... "Awel! Geert?
De wereld wil bedonderd worden, awel voor mij is 't ook goed... En, Marieken, dat bad wil ik ook niet meer in mijn huis... ik heb mij nooit in een bad gewasschen en ik zal het zeker nu nog niet doen, ik geef het u cadeau in uw huishouden... en ik blijf van den ouden eed en wasch mijn voeten in een tobbeken!... Mama, haal maar een lekkere flesch op, ik ben blij dat alles voorbij is!... Niemand sprak de wrevelige rede tegen, vrucht van ondervinding en ontstemming.
Het publiek trok reeds weg toen zij de geduldig-wachtende ouders vervoegden. Awel jongen, wat hebt gij Marieken toch zoo te vertellen gehad? wierp de loodgieter op. En in den donkeren nogal, plaagde Snepvangers die het minst argwaan had. Dat zal ik seffens bij Mariekens' ouders verklaren, zei de drogist gewichtig. Maar 't is al zoo laat, Antoine, wacht tot morgen. Neen Mama!
Dat verandert de zaak, als ik dat geweten had... zoo, zoo, uw vrouw wil naar Zwitserland... awel, goede reis!... Na dit beslissend onderhoud begon Snepvangers over de voorgenomen reis te praten in "Het Zwart Paard". De stamgasten bespraken de gebeurtenissen even hartstochtelijk alsof zij zelf den grooten tocht gingen ondernemen. Een meubelmaker was eens met een pleziertrein naar Parijs geweest.
Neen, zei Snepvangers, dat wil ik niet zien... Er zijn dooden!... Ik ga naar Marieken, verwittigde Madame nog zeer onder den indruk. Zij stonden op den drempel en zagen Sander en zijn vrouw, elk met een zwaar valies beladen gereed om te vertrekken. Awel, Sander? Wat heb ik voorspeld, zegevierde Sander, wij trekken er uit, wij gaan naar Ossendrecht... In Holland vechten ze niet...
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek