Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juli 2025
Ic waende mijn here de coninc, Edel wijf, hadde ghesijn mijn vader, Ende ghi mijn suster, dat wendic al gader Ende beide gheweest van enen bloede, Ay! mi es nu alsoe wee te moede! Bi minen gode Tervogan, Ic ben wel die druefste man, Die nie ter werelt lijf ontfinc. Ay mi! benic dan een vondelinc, Op erde nie droever man en waert. Ic waende sijn van hogher aert, Maer mi dunct ic ben een vont.
De jonghelinc: O edel wijf, dies moetic mi Ewelijc van u beloven; Maer nemmermeer en willic hoven Met eneghen wive die nu leeft Ofte die de werelt binnen heeft, Ic en sal tierst, bi Tervogan, Den vader kinnen, die mi wan, Ende oec die moeder, die mi droech. O roede mont, ic hebbe ghenoech Hier ghelet ic wille gaen varen.
De jonghelinc: Mijn god, die niet en es verborghen, Die moet nu mijn troester sijn! O Mamet ende Appolijn, Mahoen ende Tervogan, Dese scoene wapen die hier staen an, Mochten si toe behoren mi, Soe waer ic int herte wel vri Dat ic ware van edelen bloede.
De jonghelinc: O Tervogant ende Apolijn! Hoe mach mijn suster, dat edel wijf, Ghehebben also reine lijf, Dat si ghenen man en mint, Noch in heydenesse ne genen en kint, Die si woude hebben tot enen man! Bi minen god Tervogan, Si heeft emmer een edel natuere, Ofte si mint ene creatuere Heimelike, daer ic niet af weet; Want si en es emmer niet bereet Tot enegh man die nu leeft.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek