United States or British Virgin Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het was by de banier van Jan van Kuik, dat zy de hunne opstaken, en onder de aanvoering van dien wakkeren krijgsman, dat zy in 't jaar 1286 den tocht begonnen. Te Senne Soe eerlike ende soe scone Waegden syt. Hevig was de strijd. Ende menegen helm mogt men scouwen, Seere gescoort ende dorhouwen Eer die sege gewonnen wart.

De jonghelinc: Waer sidi, lieve vader mijn? Comt tot hie , ghi moetse scouwen, Die vol minnen ende vol trouwen Haer herte tote miwaert draecht. Het es recht dat si mi behaecht: Sie heeft soe vele doer mi ghedaen. De coninc: Soe willicse met blider herten ontfaen. Sijt wille come, Damiete wel scoene! Ghi selt in Cecilien croene Draghen boven al die leven.

Soms zelfs wordt de neiging tot rijmen RUYSBROECK tot last; aan het slot van een berijmd gedeelte van zijn werk immers zegt hij: Nu moet ic rimen laten bliven Sal ic scouwen clare bescriven . In dit aanwenden van parallellisme, tegenstelling en rijmklanken zal RUYSBROECK waarschijnlijk ten deele het voorbeeld hebben gevolgd, hem gegeven door de kerkvaders, wier werken hij kende.

Ic woude wel, dat mi ware ghespleten Ende ic des levens hadde ene ende, Want so waerweert ic mi bewende, Ic blive ewelijc vroudeloos. Die ic met goeder herten coos, Hebbic bi valschen rade verloren: Dies heeft mijn herte so groten toren, Dat mi scoren sal van rouwen. Ic hoopse in hemelrike te scouwen, Daer omme willic nu sterven blidelike.

Ay! mochtic noch vader ende moeder mijn Scouwen, so waer mi therte verclaert; Ende waren si dan van hogher aert. So waer ic te male van sorgen vri, Sine moeder: O edel jonghelinc, nu comt tot mi Ende sprect tegen mi een woert, Want ic hebbe u van verre ghehoert Jammerlijc claghen u verdriet. De jonghelinc: O scoene vrouwe, wats u ghesciet, Dat ghi aldus lict in dit prisoen?