Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 mei 2025
Hij schudde 't hoofd, gaf eerst geen antwoord. "'K 'n kòst nie mier, 'k 'n kòst nie mier! 't Was alles goed, moar 'k moest hier weere thuis zijn," zuchtte hij eindelijk, "'t Es te verre ... 't es te vremde.... Mevreiwe zal kwoad zijn, moar 'k 'n kan 't nie helpen ... 'k gijnge ginter deud,... 'k moeste weere thuis zijn." Zij kreunde, droef-hoofdschuddend, wanhopig van verslagenheid en smart.
Och edel wijf, nu laet mi hoeren, Hoe sidi comen in dit lant? De jonghe joncfrou Damiet: O Esmoreit, wel scoene wigant Mi dochte ic hadde u gherne ghesien, Maer en mochte mi niet gescien, Ic en moeste daer omme liden pijn. Doen maectic mi als een pilgherijm, Ende come aldus ghedoelt doert dlant, Ende nam Platus metter hant, Dat hi soude mijn behoeder sijn.
Hy gaf reden van kennis, dat hy en andere zijner makkers, in hun jeugt uit Holland op de Groenlandsche Visschery hadde gevaeren, en vervolgens de Harpoenen wel kenden; zeide verder, dat de Koreërs hunne byzondere schepen, en gereetschap tot deze vangst hadden, wes hy met zijn mede gezellen vast stelde, dat 'er opening tusschen Nova Sembla en Spitsbergen moeste zijn, ten minsten voor zwemmende Visschen: gelijk de Koresche Zeeluiden zeiden, dat ten Noord-oosten van haer een openbare Zee was.
In den jaare 1585 hebben de Staaten de bestieringe der landen opgedragen aan Hendrik den derde, Koning van Vrankryk; maar die hen, om zyne eigene inlandsche oorlog, alwaar hy zelve zeer mede belemmert was, moeste afwyzen. Waar op hy Elisabeth, Koninginne van Engeland, tot bescherminge liet verzoeken: doch die Majesteit weigerde mede de volle heerschappye.
In den tijd als de wateren der rivier zwellen, begeven de Indianen van Ténosiqué zich met lichte kanos naar de plaats, waar de Usumacinta uit de bergen te voorschijn treedt, naar de zoogenaamde Boca del rio, om daar de mahonie blokken op te wachten, die de rivier bij honderden medevoert; zij krijgen twee-en-een halve franc per blok, en het is onder hen een hartstochtelijke wedstrijd, wie de moeste blokken machtig zal worden.
Op eene vraag van hun meester, op welke wijs zij dat denken te doen, antwoorden zij: .... Wi merkent bi Alexanderen Die grote coninc, dat hem en mochte Die daet ghehulpen die hi wrochte, .... Hine moeste der doot doen een ghemoet .
Men tijght ons dieften op*, en wonder slimme* streken, Maer 't is niet wel geseyt, men moeste sachter spreken; 750 Wy stellen overal gemeenschap in het goet, En nemen ons behouf van rijcken overvloet.* Wy zijn gelijck een spoor* van haveloose* menschen, En krijgen even soo* al wat wy konnen wenschen.
De eene heeft daarby waarschijnlik gedacht aan zekere kleur, bruinachtig-zwart; de andere aan een bruin zwaard. Zoo kwamen zy er ook toe om die s te verwisselen met eene z, op hollandsche wyze. Volkomen door het zelfde misverstand wordt de geslachtsnaam Van Lamzweerde tegenwoordig aldus geschreven, als of hy bestond uit de woorden lam en zweerde, en niet Van Lamsweerde, gelijk het wezen moeste.
Hier staan wij in een duisternis, die bij voortgezet onderzoek misschien zal verdunnen tot den nevel, waarin wij een dichter als JAN VAN HULST zien, een zanger als die EGIDIUS, wiens dood ons gemeld wordt in dat roerend klaaglied dat aanvangt: Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn! Dat was gheselscap goed ende fijn, Het sceen, 't een moeste ghestorven sijn . b.
De vrouwe: Dits die bant die ic selve wrachte, Esmoreit, wel scone man. Ic setter uws vader wapen an, Men macht noch sien in drie paertien, Ende ooc die wapen van Hongherien, Omdat ghi daer uut sijt geboren; Soe haddic u soe uutvercoren, Dat icken maecte tuwer eren, Dat mi ter droefheit moeste verkeren. Esmoreit, doen ic u verloes.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek