Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
Mijne vrouwe bewonderde ook de fijne gestalte van dit vremde Kint; hare wonder losse bewegingen, haare nobele trekken, maar vooral haare Oogen, die soals sij seijde, wel straelen schenen te schieten, en die alleen wel aanleydinge konden gegeven hebben tot de tooverkragt die men haar toeschreef, want sij ijder betooverde die zij er mede aansagh.
"As het te veul is da 'k hier nen boterham mier eet as gewoente, dan weur 'k liever beggentje, veul liever dan mee elle mee te gaan nor die vremde streke, wor menscheters en wilde bieste woene! Verstade da? Sloeker! Gulzigen beer!" "Och kom," zei Marieke, "maakt oe nie kwaa, Pallieter zegt da veur te lache!" "Dan ik oek!" zei Charlot kort en afgebeten, en ze ging in de keuken terug aan heur werk.
Hie luusterde.... hie luusterde.... moar wat er gesproken wier, verstoan kos ie 't niet. Eindelijk.... 't was, asof er gestoeid wier.... Stil!.... doar velt wat Heur!.... "Loat los, of 'k schraauw!" klinkt Doortjes stem. Gefluuster. Nog èns de stem van Doortje, wat zachter: "Wat denk ie wel?" Weer gefluuster. 'en Roar geluud. 'en Vremde stem: "Heks!" 't Toesloan van 'n deur. Stilte.
As een vremde daar aan de eene kante een dorp binnenstapt, komt hum dadelijk een Bulgaar te gemoet met een welkomstdronk, brandewijn met peper, pimpernel, foelie, mosterd, kruidnagels en wormkruid, goed door mekaar geroerd en zegt a vous! en drinkt het in een keer leeg, en dan nemp hij de vrömde onder den arm en brengt hum de andere kante het dorp weer uut.
Wou z'm lokken....? Dat kos niet, dan had ze 't eiges gebrocht, en had ze d'r noam niet verzwegen. Onbegriepelik! 'En vremde Santip! Met den volgeladen boezelaar treedt Griet de hut der weduwe Meyer binnen. Dorus ligt in de bedstee; hij ziet bleek. "Vrouw Meyer en Dorus, doar he'j nou is wat van mien," zegt de deerne; "die spoart die bewoart, en die bewoart, die het wat."
Daar rijst de god der zee Alreê, Een wierkrans om de lokken; Hij brengt zijn holle weêrhelft meê; 'k Wou dat hij 't wat meerminnen deê, Al moest ik er voor dokken. Wat vremde stoet heeft hij Op zij, Het viertal werelddeelen. Die Azië is een oude prij; Die Afrika te zwart voor mij; Wie drommel zou haar stelen? Neptunus. Wat hebben malle maats Al praats! Mijn staf jeukt in mijn ving'ren.
Hij schudde 't hoofd, gaf eerst geen antwoord. "'K 'n kòst nie mier, 'k 'n kòst nie mier! 't Was alles goed, moar 'k moest hier weere thuis zijn," zuchtte hij eindelijk, "'t Es te verre ... 't es te vremde.... Mevreiwe zal kwoad zijn, moar 'k 'n kan 't nie helpen ... 'k gijnge ginter deud,... 'k moeste weere thuis zijn." Zij kreunde, droef-hoofdschuddend, wanhopig van verslagenheid en smart.
't Was voor de derde maal, dat hij in de veertien dagen buiten zat, maar 't was voor de eerste maal dat de peinzende grijsaard een stem uit het achterhuis hoorde, een stem.... die hem geheel onbekend was. Doortje dat wist hij was op de dêl oan 't warken, moar Joapik was noar huus of anders op 't land; en die stem -dat was de stem van 'en vremde.
en de auteur van een ander 14de-eeuwsch leerdicht Spiegel der Zonden zegt evenzoo: Elk zoect om vremde ghedane In zinen clederen.... . Dit individualisme, zich nu nog maar openbarend in iets uiterlijks, zullen wij gaandeweg, doch uiterst langzaam, zich zien ontwikkelen in een later tijdvak. Vgl. BLOK, Gesch. v.h. Ned. Volk, II, 24 vlgg., 222. SCHOTEL, Abdij van Rijnsburg, bl. 90-92.
Hy viel, terwijl hy gaet, in veelderley gedachten, Die hem syns vaders huys vry hooger deden achten, Die hem van nieuwen aen gaen brengen in den sin, Syn vremde dweepery en noyt bekende* min. 700 Dies valt hy in beraet, of hy sal weder keeren, Dan of hy syn gemoet sal laten overheeren; En, siet, de reden wan, de vremde liefde weeck, En, soo het schijnen mocht, syn eerste lust besweeck.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek