United States or Nigeria ? Vote for the TOP Country of the Week !
Maar daardoor wier ik natuurlijk niet langer kerksch. Nee, da' begrijp je, want die boeke brachte mijn op een dwaalspoor. Toch heb ik mij nooit afgegeve met vreemde meisies, of ook soms Koning Alcohol gediend.
Hi es een edel Sarrasijn, Die vant mi in sinen bogaert, Ende hi heeft een dochter van hoger aert, Di mi soe blidelijc ontfinc: Doen mi haer vader die coninc Vant, doen wert si mijn moeder, Ende hielt mi op als haren broeder, Daer icxse ewelijc om minnen moet. Die heeft mi al ghemaect vroet. Hoe dat mi haer vader vant, Ende dat ie lach in desen bant, Doen haer vader mi haer brachte.
Mi es emmer also te moede, Om dat ic lach daer in ghewonden, Doen ic te vondelinghe was vonden; Ic bender seker af gheboren: Mijn herte seghet mi te voren, Want ic daer in ghewonden lach. Ic nemmermeer vroude ghewinnen en mach. Ic en hebbe vonden mijn gheslachte, Ende die mi oec te vondelinghe brachte. Ic souts hem danken, bi Apolijn!
In Amsterdam heette de ondertrouw o. m. »voor de roode deur gaan«, omdat de kamer in de Oude kerk, waar Comm. »Wel haest getrouwt, dat langhe rouwt«, wijze, maar vaak in den wind geslagen, raad. Van droeviger ondervinding getuigt nog de spreuk in eene Duitsche hanzestad: »Mancher Mann laut singet, Wenn man die Braut ihm bringet. Wüszte er was man ihm brächte, Er wohl lieber weinen möchte.«
Maer dies es bi na een jaer Dat mijn here, die ridder goet, Op enen morghenstont opstoet Ende voer jaghen op dese fonteine: Daer vant hi van herten reine Ene joncfrou verborghen staen, Ende brachse met bijden moede ghevaen, Ende riep, hi hadde wel ghejaecht, Want hi brachte ghevaen een maecht, Die scone was ende wel gheboren.
Woord Van De Dag