United States or Zambia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ταυτοχρόνως το μέτωπόν μου περιελούετο από βρωμεράς αναθυμιάσεις και μία χαρακτηριστική οσμή μουχλιασμένων μυκήτων ανέβαινεν εις τους ρώθωνάς μου. Ήπλωσα τον βραχίονα και εφρικίασά παρατηρήσας ότι είχα πέσει κοντά εις το χείλος ενός περιφερικού φρέατος.
Οι άνθρωποι είχαν δεθή εδώ στερεά αναμεταξύ των με σχοινιά διά να σχηματίσουν τρόπον τινά ισχυρότερον σώμα επάνω εις την ολισθηράν του πάγου επιφάνειαν, παρά το χείλος της αβύσσου.
Και το γεγονός ότι η κρίσις μάς απομακρύνει από το χείλος της αβύσσου μας προσεγγίζει εις αυτήν με μεγαλυτέραν δύναμιν. Δεν υπάρχει πάθος εις την φύσιν σατανικώτερον και μάλλον ανυπόμονον από το πάθος ενός ανθρώπου, ο οποίος, ενώ φρικιά εις το χείλος μιας αβύσσου, ονειρεύεται να πέση εις αυτήν.
Εισήλθον εις σύδενδρον σκιερόν ρεύμα, εις θέσιν καλουμένην «Κρύο Πηγάδι», γείτονα των «Τριών Σταυρών», όπου το παμπάλαιον φρέαρ είνε στοιχειωμένον, και παρά το χείλος αυτού ουχί σπανίως εξέρχονται φαντάσματα, συν τοις άλλοις είς αράπης με την τσιμπούκα, ουχί άραψ μελαψός, όπως αυτοί, αλλ' αιθίοψ παμμέλας, ως εξ εβένου.
Το σύμφωνον δ , παραδείγματος χάριν, προφέρεται αν εγγίσωμεν με το άκρον της γλώσσης τους άνω οδόντας: δα . ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Δα, δα . Ναι. Τι ωραία πράγματα, τι ωραία πράγματα! Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ Το φ αν ακουμπήσωμεν τους άνω οδόντας εις το κάτω χείλος: φα . ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Φα, φα . Αλήθεια. Αχ! πατέρα μου, αχ! μητέρα μου! τι κακό που μου κάνατε!
Του χαμογελούσε και φαίνονταν τα γερά της δόντια κάτω από το σκούρο, τριχωτό χείλος της. « Και η ντόνα Έστερ; Και η ντόνα Νοέμι;» «Η Έστερ πήγε στην εκκλησία, η Νοέμι σηκώνεται τώρα. Καλός ο καιρός, Έφις! Πώς πάει εκεί κάτω;» «Καλά, καλά, δόξα τω Θεώ, όλα καλά.» Ακόμη και η κουζίνα ήταν παμπάλαια: ευρύχωρη, χαμηλοτάβανη με σταυρωτά δοκάρια στο ταβάνι μαυρισμένα από την καπνιά.
Ο Κ. Περδίκης λοιπόν, Ιωάννης το όνομα, ή Γιάγκος, ως αποκαλεί αυτόν η σύζυγός του, οσάκις του παρουσιάζει λογαριασμούς προς πληρωμήν, παίζει, ως προείπομεν, σ κ ο υ π ι σ τ ή ν μετά της κυρίας του. Η κυρία του είνε γυνή τεσσαράκοντα περίπου ετών, οστεώδης, λιπόσαρκος και πλήρης γωνιών, οξείαν έχουσα την ρίνα, προέχοντα τον πώγωνα, στικτούς τους οφθαλμούς και ελαφρώς μυστακιών το άνω χείλος.
Μετά τετράωρον δρόμον εσταμάτησαν οι δραπέται, ίνα αναπαυθώσι πλησίον μικράς τίνος λίμνης, παρά το χείλος της οποίας υψούτο προτού γιγαντιαίον άγαλμα του Ιρμινσούλ.
Η Ιωάννα, ήτις εν τη ανυπομονησία αύτης ουδέ περί της οδού εφρόντισεν ακριβώς να ερωτήση, εν όσω μεν ο δρόμος ηνοίγετο ευθύς ενώπιον της έτρεχεν ως διωκόμενη έλαφος· αλλά περιπλεχθείσα μετ' ου πολύ εις στενάς ατραπούς και αδιέξοδα μονοπάτια κατέπεσε τέλος ως η Δήμητρα παρά το χείλος φρέατος, ίνα πίη και σκεφθή υπέρ του πρακτέου.
Ευχαριστώ σε, Μεφιστό, εκ μέσης μου καρδίας, συ μ' απαλλάττεις του λοιπού εκ πάσης αηδίας, κι' οσάκις σε χρειάζομαι να έρχεσαι ως φίλος με το γλυκύ κι' επαγωγόν μειδίαμα 'στό χείλος, αν δε τιμώ τα φίλτρα σου σαν φόντα ξεπεσμένα μα πάντοτ' εξυπνότερος θα είσαι από 'μένα. Ιδού λοιπόν εγώ!... κατήντησα ο τάλας αρχαίος Μαθουσάλας και τρέμω και ριγώ.
Λέξη Της Ημέρας