United States or Åland ? Vote for the TOP Country of the Week !


Καλά έκαμες και μου το έφερες, είπεν. Εσκέπασα με το άλλο τον νεκρόν. Και βαδίζοντες ο είς παρά τον άλλον επέστρεψαν εις την οικίαν των πεζοί ο ιερεύς και η σύζυγος του. Ο λόγος ήτο περί σκύλων. Το δείπνον είχε τελειώσει. Αι κυρίαι εις τον εξώστην εθαύμαζον τα φλόγινα νέφη της δύσεως, ημείς δε περί την τράπεζαν επίνομεν τον καφέν καπνίζοντες.

Ο σύζυγος, αυτή και η ξυλίνη αντίζηλος θα ζώσι του λοιπού και οι τρεις μαζή, υπό την αυτήν στέγην θα είνε αχώριστοι. Αντίζηλον με οστά και σάρκα δεν θα υπέφερε βέβαια· ω! θα ήτο ικανή να της βγάλη τα μάτια! αντίζηλον όμως από ξύλον . . . δεν πηγαίνει να έχη δέκα, ο καλός σύζυγος. Κάτω οι όροι, κάτω αι συμφωνίαι του λοιπού . . . Και έβλεπε και έβλεπε και δεν εχόρταινε να βλέπη και ν' αγάλλεται.

ΙΟΚΑΣΤΗ Γιατί τέτοια ασυλλόγιστη λογομαχία εστήσατε ταλαίπωροι, ενώ τας Θήβας δέρνει η μεγάλη συμφορά; Ντροπή καμμία δεν έχετε και αστόχαστα κινείτε μίση. Δεν πας εις το παλάτι σου και συ στο σπίτι, Κρέων, μη λάχη τα μικρά γείνουν μεγάλα; ΚΡΕΩΝ Ο σύζυγός σου τρομερήν, άνασσα, θέλει να μου επιβάλη τιμωρίαν και μου προτείνει τον θάνατον αν προτιμώ ή την εξορία.

Εδώ μεν ερωτά ο υποψήφιος, πώς έχει η σύζυγος του εκλογέως, λεχώ από τριών ημερών, και συγχαίρει επί τω νεογνώ· εκεί δε πληροφορείται ανήσυχος, αν προβαίνει τακτική και ακίνδυνος η οδοντοφυία του μικρού.

Πόσον βαρύς είναι ο σύζυγος μου! Η λύπη μας αφαιρεί την δύναμιν και τούτο αυξάνει το βάρος. Αν είχα την δύναμιν της μεγάλης Ήρας, αι πτέρυγες του Ερμού ήθελον σε σηκώση και τοποθετήση πλησίον του Διός. Αλλά, ακόμη ολίγη δύναμις. — Παραλογίζεται πάντοτε ο έχων επιθυμίας. — Ω! ελθέ, ελθέ, ελθέ.

ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ, ανεψιός του Μοντέκη, φίλος του Ρωμαίου . ΤΥΒΑΛΤΗΣ, ανεψιός της συζύγου του Καπουλέτου. ΑΒΡΑΑΜ, υπηρέτης του Μοντέκη. ΦΑΡΜΑΚΟΠΩΛΗΣ. ΤΡΕΙΣ ΜΟΥΣΙΚΟΙ. ΠΕΤΡΟΣ. ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ. ΥΠΗΡΕΤΗΣ του Πάρη. ΥΠΗΡΕΤΗΣ του Καπουλέτου. Η ΣΥΖΥΓΟΣ του Μοντέκη. Η ΣΥΖΥΓΟΣ του Καπουλέτου. ΙΟΥΛΙΕΤΑ, θυγάτηρ του Καπουλέτου. ΠΑΡΑΜΑΝΑ της Ιουλιέτας. Η σκηνή εις την Βερώναν, άπαξ δε εν τη πέμπτη πράξει εις Μάντουαν.

Βογγομαχούσεν Αστενής Κατάκειτος στην κλήνη, Του χάρου παίρει, δίνει· Και λυπημένη, και πικρή Η μαύρη σύζυγός του Θρηνούσε στο πλευρό του. Σε τούτο μπαίνει κι' ο γιατρός Και το σφυγμό του πιάνει, Τον ερωτάει· τι κάνει. Οχ! τι να κάμω, δεν μπορώ, Χειρότερα όσο πάνω· Φοβούμαι θα πεθάνω. Μη δα το θάνατον εφτύς Στοχάζεσαι, δειλιάζεις, Και του πατρός σου ομιάζεις.

Κατά δε τον Durante η τοιαύτη λιποθυμία δύναται και μέχρις οκτώ ημερών να παραταθή. Τοιαύτης οκταημέρου παρατάσεως της νεκροφανείας παράδειγμα μνημονεύεται το εν έτει 1746 της Λαίδης Ρώσσελ, ην κυρυχθείσαν νεκράν υπό των ιατρών, ο παράφορος αγαπών αυτήν σύζυγός της εις ουδένα επέτρεπε να εγγίση, καθήμενος παρά το προσκεφάλαιον του λειψάνου μετά πυροβόλου ανά χείρας.

«Άξιον σημειώσεως ότι ο Μάκβεθ παροτρύνει τους δολοφόνους διά των «αυτών επιχειρημάτων, δι' ων και η σύζυγός του παρώτρυνεν αυτόν εις τον «φόνον του Δώγκαν. Το συμβόλαιον περί του οποίου ομιλεί η Λαίδη Μάκβεθ ολίγον ανωτέρω: Αιώνιον συμβόλαιον με την ζωήν δεν έχουν.

Πλην, Σοφία μου, υπέλαβεν ο σύζυγος, ηπιώτερος εκ της αλλοφροσύνης αυτού ανακύψας, αύριον θα ήνε υπερτιμημέναι, θα τας πωλήσω εις τα διακόσια, και θα ωφεληθώμεν πέντε χιλιάδας φράγκα . . . — Και αν αύριον δεν ήνε υπερτιμημέναι; — Θα ήνε μεθαύριον, αντιμεθαύριον, θα ήνε τέλος πάντων εντός ενός μηνός. Το πράγμα είνε άφευκτον.